Saman er ein mindre aleine
roman
av Anna Gavalda (forfatter) og Tove Bakke (oversetter).
Samlaget 2005 Innbundet
Kjøp boken hos
Omtale fra forlaget
Anna Gavalda (f. 1970) kom inn i det franske litterære landskapet som ein friskt pust då ho debuterte i 1999. i. Saman er ein mindre aleine har vore på bestseljarlistene i Frankrike i over eitt år. Boka er også omsett til fleire språk. Romanen er ei stor og medrivande forteljing om fire menneske, Camille, Philibert, Franck og Paulette, som av ulike grunnar kjem til å møtast. Det er ein kjærleiksroman, ein roman om livet, om relasjonar og kokkekunst. Det heile går føre seg i området rundt Eiffeltårnet i Paris. Omsett frå fransk av Tove Bakke.
Bokdetaljer
Forlag Samlaget
Utgivelsesår 2005
Format Innbundet
ISBN13 9788252164756
EAN 9788252164756
Serie Samlaget roman
Språk Nynorsk
Sider 611
Utgave 1
Finn boka på biblioteket
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Bokelskeres terningkastfordeling
359 363 105 36 14 10Bokomtaler
Eg les ikkje bøker meir enn ein gong, derfor kjøper eg få av dei. Denne kjøpte eg etter at eg las henne første gongen, og det er den første boka eg har lese fleire enn ein gong (tre til no) sidan eg las Anne+Jørgen=sant i 4. klasse.Det er ei kjærleiksforteljing, ei humoristisk forteljing, ei forteljing skrive med godt språk (og omsetjaren har også gjort god jobb), og ikkje minst er det ei forteljing med mykje håp, og håp trengst jo ganske ofte.
Jeg opplevde denne boka på den måten at det var vanskelig å legge den fra seg. Jeg pakka den ned når jeg skulle på jobbreise til Alicante for noen år siden. Mannen min uttrykte: "skal du ha med deg DEN boka (den er ganske tjukk!) Han syns visst ikke det var nødvendig. Men jeg tok den med og trodde selv at den var vanskelig å lese fordi den var skrevet på nynorsk. Men der tok jeg feil! Den er så nydelig oversatt og stemningen i boka er til å ta og føle på! Anbefales på det varmeste. Nå leser jeg Barnepiken av Kathryn Storcett. Den har noe av samme stemningen.
Philibert bor i en fantastisk stor og flott leilighet i påvente av et arveoppgjør i familien hans. Leieboeren Franck er ikke blant de enkleste å leve sammen med. Og enklere blir de ikke den dagen Philibert redder livet til Camillie, som bor på et råkaldt rom oppe på kvisten. Han flytter den febersyke og avmagrede jenta inn i leiligheten sin, og bestemmer seg for at hun skal bo sammen med dem.
Camille og Franck avskyr hverandre fra fra første stund. Men det viser seg snart at hun og Franck og også den stammende Philibert har en ting til felles; de er ensomme, forferdelig ensomme.
Med humor og varme skildres et gryende vennskap mellom de tre. Og det skal vise seg at det går lenger enn som så ... Oppe i alt dette introduseres vi for Camilles sutrende og umulige mor, samt Paulette som er i ferd med å bli senil. Underveis får vi også svar på hvem Colette egentlig er, og hva hun har flyktet fra. Colette som har slike kunstneriske evner som tegner, og som arbeider som vaskehjelp om nettene ... Det var veldig, veldig trist å bli ferdig med denne boka.
Jo visst har boka fine og rørende partier... men den kunne med fordel vært kutta ned endel. Her ble jeg ganske så lei før jeg ble ferdig! Terningkast 3-4.
Ei fasinerande forteljing om 4 personar som strevar seg gjennom kvardagen i stor einsemd. Tittelen ”Saman er ein mindre åleine” seier det mest og er treffande for korleis einsemda vert byggjesteinen som får livlysten tilbake hjå kvar og ein av dei.
Skriv en omtale Se alle omtaler av verket
Guro
Ingunn Aarbakke
Isolde
Helene Bustad Johannessen
SaraSitater fra dette verket
Linn Helen siterer Saman er ein mindre aleine av Anna Gavalda (side 376)
13:22, 10. januar 2010 8 har det som favoritt.
Dei sat der i stillheita og såg på kvarandre og fekk sagt ein heil masse med ting. Dei snakka om Franck, sjølsagt, om avstandar, og ungdomstida, og somme landskap, og om døden, om einsemda, om tida som går, om gleda ved å vere saman og om livet som humpar og går, og alt utan å veksla eit einaste ord.
[ Slettet bruker ] siterer Saman er ein mindre aleine av Anna Gavalda
19:00, 26. januar 2010* 5 har det som favoritt.
Det finst ikkje den sorg ei bok ikkje kan lindre, sa Montaigne, og Montaigne har alltid rett.
Silje siterer Saman er ein mindre aleine av Anna Gavalda (side 407)
22:32, 15. november 2010 6 har det som favoritt.
Den ene dagen vil du berre døy, neste dag innser du at alt som skulle til, var å gå ned eit par steg og finne lysbrytaren, og vips! vart alt lysare..
Sigrun siterer Saman er ein mindre aleine av Anna Gavalda (side 558)
14:08, 11. april 2011 2 har det som favoritt.
Ei hand er ein god ting. Ikkje for bindande for den som gir ho, og passeleg beroligande for den som får ho...
tuppelina siterer Saman er ein mindre aleine av Anna Gavalda (side 108)
14:55, 4. juni 2011 1 har det som favoritt.
For ein skal ta vare på dei personane som oppfører seg ordentleg mot ein...Etter som du blir eldre, vil du sjå at det ikkje er så ofte du støyter på det slaget...
Legg inn et nytt sitat Se alle sitater fra verket
Lister som inneholder dette verket
- lukta av ei gamal bok.
- å kjøpe ei brukt bok, og fundere og kor mange ulike menneskje som har holdt denne boka i hendene sine.
- å verte lest høgt for.
- å finne sitat som legg seg på hjernebarken for alltid, og får heile verda til å stoppe opp eit par sekund.
- gamle, fine innbudne bøker. helst lær.
- når nokon har notert i boka. memo to self.
- å få ei bok i gåve, med ei helsing i byrjinga.
- å arve ei god bok frå noken ein er glad i.
Høsten 2010 fikk jeg en liten folder fra bokhandelen libris; "Våre 101 favoritter, stemt frem av bokelskere for bokelskere" Listen inneholder noe for enhver smak og er oppført alfabetisk med romaner fra 1-80, deretter krim.
Fordi en liste ikke kan inneholde mer enn 100 bøker, så kom ikke Skumringstimen med Johan Theorin som nr 101 med.
å vandre rundt i eit bibliotek, og føre hendene over bøkene, og berre sjå på alt som ein kan lese og lære.
å lese høgt for eit barn, ei bok ein sjølv var glad i når ein var liten.
når ein i ein dialog, plutseleg kjem på eit sitat frå eit bok, og det kunne ikkje passa betre inn i samtalen.
barnebøker fulle av blyantstrekar og rablerier frå barna som har lest boka.
å lese for eit menneskje som er sjukt, der begge to kan forlate røyndommen ei lita stund og forsvinne inn i bokverda.
gleda og spaninga over å opne ei ulest bok for fyrste gongen.
lukta av ei heilt ny bok.
når nokon siterer ei bok, og du veit nøyaktig kva bok det er. gleda.
kjensla av å ha lest noko så bra at ein vil rope det høgt ut, for ingen må gå glipp av å lese dette!
å snuble tilfeldig over ei bok som syner seg å vere mind blowing.
Bøker som handler om ensomhet anbefalt av bokelskerene her inne.
Det er sikkert flere enn meg som har lagt merke til den voksende tendensen mot lengre titler i moderne samtidslitteratur. I denne listen har jeg samlet sammen de mest poetiske, nye som eldre. Og i tråd med temaet er listen også ganske lang.
Andre utgaver
-
1.
-
2.
-
3.
-
4.
-
5.
-
6.
-
7.
-
8.
