Saganatt

av Frode Grytten (forfatter), Anderz Eide (oppleser), Lasse Lindtner (oppleser) og Trond Høvik (oppleser).

Lydbokforlaget 2011 CD

Gjennomsnittlig terningkast: 3.80 (5 terningkast.)

9 bokelskere følger dette verket.

Kjøp boken hos

Omtale fra forlaget

Lundetrilogien er tre romanar i eitt, tre forteljingar frå tre desperate og fordrøymde tiår i nyare norsk historie. Det handlar om korleis vi kom hit, eller korleis vi kom ut av det igjen, eller kva som er igjen av draumen om det livet vi skulle dele. KOM SØNDAG. Ein gong tidlig på 1980-talet flyttar Arvid Lunde til Odda, og blir lærar på gymnaset. I MORGON ER DET MÅNDAG. Ein møbelhandlar frå Åsane set seg i bilen og kjører til Sverige mens Norge arrangerer OL på Lillehammer. Han vil gjøre ein siste, desperat handling. DEN ÅTTANDE DAGEN. Dei er ulevande og ingen kan sjå dei. Jobben deira er å korrigere feil som har skjedd overalt der sosialdemokratar er innblanda. Dei gjør den jobben som må gjørast i skuggen av sosialdemokratiets lys, ei fjern og døande stjerne. Saganatt.

Bokdetaljer

Forlag Lydbokforlaget

Utgivelsesår 2011

Format CD

ISBN13 9788242153166

EAN 9788242153166

Omtalt tid 1980-1989 1990-1999 2000-2009

Språk Nynorsk

Utgave 1

Finn boka på biblioteket

Du kan velge et fast favorittbibliotek under innstillinger.

Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!

Bokelskeres terningkastfordeling

0 1 2 2 0 0

Bokomtaler

Ingen omtaler ennå.

Skriv en omtale Se alle omtaler av verket

Diskusjoner om boka

Ingen diskusjoner ennå.

Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verket

Sitater fra dette verket

Berit R siterer Saganatt av Frode Grytten (side 52)

00:40, 16. desember 2012 Ingen har det som favoritt.

Eg amma guten min for lenge, sa Mathissen. Du gjorde kva? spurte Arvid Lunde. Eg amma nok guten for lenge, sa Mathissen. Amma du han? Ja, eg amma han fram til han var fire år. Arvid Lunde trudde ikkje sine eigne øyre. Mathissen sa at han syntest synd på guten då mora døde, han hadde lagt han ved brystet annankvar time, og sjølv om det ikkje hadde komme noko mjølk, hadde guten tydeleg sett pris på desse ammestundene. Men eg amma han aldri i det offentlege, sa Mathissen. Der gikk grensa, heime fikk han brystet når han ville, heilt til han var fire år. Då måtte eg bare stoppe, sa Mathissen, då var det bom stopp, men skaden var altså allereie skjedd.
Skaden? spurte Arvid Lunde.
Ja, guten blei Høgre-mann, sa Mathissen.