Bokelskere.no

Veit ikkje om eg er "ute av drift" eller kva...men, eg er kanskje for fokusert på personen Barbara til å samanlikne med Leine og Stefansson.
Barbara framstår meir og meir som ein tvetydig person for meg (har lese ca 100 s). Ho er så blid i alle settingar, sjølv når ho nesten "druknar" i regnveret. Ho smiler og er blid og fornøgd, også når ho merkar at presten Poul er så ulukkeleg forelska i henne.
Og, det er nesten utruleg kor mange menn som gjerne vil ha henne, også dei med ein viss status....Gabriel, Johan Hendrik, Samuel...
Sjølv ikkje hennar lause moral i møte med fransk admiral gjorde noko med deira lengt etter henne.
Men, Jacobsen fengar med si skildring av eit samfunn og ei tid som ligg langt tilbake.
Kap VERDEN hadde ei litt sår avslutning:

Saa far da, far vel, du skalt nu ej længer bedrage min Sjæl....

Eg sit med ei gul og sliten utgåve frå 97, lånt på biblioteket. Har lese eit kap for eit par dagar sidan, og merksemda mi har hengt seg opp ved språket. Der er så mange ord eg ikkje forstår: s 7 ..han delte ut korn, kandis , snus og skoser
Og kva er ei ullklokke? s 14

Så eg får sjå...eg skal no prøve og kome meg litt vidare. Har forresten sett at det også finst ei nynorsk utgåve. Kanskje den er enklare språkleg?

Må nesten fortelle ei lita solskinshistorie om boka......
For nokre månader sidan kjøpte eg del 2 av denne romanen i eit bruktbokutsal. Var ikkje klar over at romanen var delt. Eg har vore tilbake eit par gonger og sjekka om del 1 tilfeldigvis skulle vere der, men trøysta meg med at biblioteket sikkert kunne hjelpe meg...
Men, i dag ringde ei svært blid dame og kunne fortelle at ho sat med boka i hendene, og ei svært fin utgåve var det også! Så for den nette sum av 10kr kunne eg hente boka heim. Gler meg til å lese :-)

Kor flott, Lillevi! Eit utradisjonelt tema som det kan vere spennande for mange av oss å lese om. Gratulerer!

Er enig med deg...det gikk "over alle støvleskaft" etter mi meining. Om dei andre Ahnhembøkene er på same nivå skal dei få vere i fred for meg!

Mitt forslag denne gongen blir Kilden av Gabriel Scott. Eg har lese boka før, men har svært lyst til å lese denne vakre romanen saman med fleire. Trur ikkje den skal vere vanskeleg å få fatt i.
Elles er her no eit par forslag som verkeleg freistar...

"Kilden eller Brevet om fiskeren Markus" regnes som Gabriel Scotts mesterverk. Romanen utkom i 1918. Fordypelsen i selve naturen er Markus' vei til det guddommelige. Sammenhengen i landskap, planteliv og dyreliv fyller ham med den største undring. Enten noe er smått eller stort, tjener det et slags mål og peker ut over sitt eget. Lykken er noe dypt i ens indre, en sinnets evne. Nøysomhet, ydmykhet, enkelhet er egenskaper som lærer Markus å se uendelige perspektiver der hvor andre, som kan være mer opptatt av makt og ære, gjerne går forbi."

Då har også eg fullført "Sekstitallet". Eg er imponert over detaljrikdommen Bjørnstad har fått med i memoarane sine, til tider vart det nesten FOR detaljert. Eg er også imponert over hans sjølvinnsikt, humor og det gode språket.

Eg storkoste meg med dei første 5-600 sidene, men må innrømme at slutten ikkje gav meg like mykje. Det vart nesten litt slik at eg skumlas nokre sekvensar for å bli ferdig. Men- ei god bok er det! Mi utgåve er full av minnelappar, og terningen landa på 5

Er jammen glad eg har meir enn 300 sider igjen i denne forundringsboksa av tekstar.
Sjølv om ikkje alle eg har lese til no har engasjert like mykje, så har eg verkeleg kosa meg. På baksida står det at det er ei samling tekstar om laust og fast....om dyr, religion, filmar, ....og "bløtkokte egg" mm.
Teksten om kattar ligg i toppsjiktet til no, ein tekst som fortel og underheld med eventyr, historier og anekdoter. (Teksten er eit kåseri som forfattaren heldt på Litteraturhuset i Oslo i 2016.)
Sitat:

Hvis mennesker kunne krysses med katter, sa Mark Twain, så ville det uten tvil forbedre mennesket, men det ville forringe katten.

Denne skal eg kose meg med lenge, lenge....

Apropos Lilith: Eg les no ei triveleg historie om kattar i Venetiansk spaserstokk:

Spanske jøder hadde en forestilling om en vampyrjakt som de kalte "La Broosha". Ifølge legenden jaktet den på spedbarn om natten og suget blod fra dem. El Broosha var ingen hvem som helst, hun var ingen ringere en Lilith, den første kvinnen som ble skapt, Adams første hustru, hun som nektet å underkaste seg mannen og derfor ble bortvist fra Edens hage. (Deretter, langt om lenge, kom altså den langt mer føyelige Eva til verden).

Vår vesle ferietur til nabolandet ligg alt i minneboka no. Men i går hadde vi ein kjekk tur til ein triveleg vestlandsby der cruisebåtane låg ruvande i hamna, turistane "babla" på ulike språk i gatene, og sola skein godt. Triveleg!

På bokfronten fullførte eg i går Emma og Uno av Tikkanen. Likte boka stort sett, med unntak av nokre deler som eg opplevde som vel repeterande. Visste ikkje at bestefar Uno Stadius hadde så stor innflytelse på folkehøgskulane i Norden. Så lærte litt også, i tillegg til å verte provosert på Emma sine vegner. Ho fekk verkeleg prøvd seg!

Så...eg fekk nyleg ei gåve eg hadde ynskt meg, nemlig Veneziansk spaserstokk med elefanthode av Bringsværd. Har spart på boka, og forventningane var høge! "Et overflødighetshorn" står det mellom anna på baksida. No har eg ikkje lese så mykje, så det kan bli betre....Får gi den ein positiv sjanse til.
Om den skulle skuffe totalt, så har eg mykje å ta av :-)

Ha ein god dag vidare, både du og alle andre som skal kose seg med god lesnad!

Morosam tankevekkjar

Kain var son av Adam og Eva. Han og broren vart fødde etter at foreldra vart jaga ut frå Eden etter syndefallet...ein eplebit som Adam nesten sette i halsen!
Herren var også sjokkert over at dei to ikkje hadde noko som dekte dei nakne kroppane. Utanfor Eden måtte dei greie seg som best dei kunne, noko dei også gjorde. Og dei vart ma foreldre til både Kain og Abel.

Vi som har lese Bibelsoga vår, veit at Kain vart brodermordar. Og som straff måtte han vandre kvilelaus rundt.
Kain fekk verkeleg oppleve mykje på si vandring, både Noas ark, Sodoma og Gomorra mm.
Og han undra seg meir enn ein gong over kvifor herren gjorde det han gjorde...

Romanen er både underhaldande og gir rom for undring og ettertanke. Eg måtte le høgt meir enn ein gong. Ein roman som for meg var ein morosam tankevekkjar!
Det var også ein fordel at vi las Bibelsoga fleire gonger i barndommen.

Takk til Lillevi og dei andre som var med på denne felleslesinga i juli 2017.

Ja, Eva og Adam må jo forlate Edens hage med all den gode maten og det gode livet. Synest nesten dei relativt raskt greier å tilpasse seg livet utanfor, og at dei greier både å finne seg ny bustad og dyrke jorda og stifte familie. Og engelen som skulle passe Edens port var no ein fornøyelig kar han.
Har lese dei fire første kapitla, med menneskelege kjensler, svik og begjær....og endåtil med brodermordet.
Språket og forteljarstemma til Saramago er original, underfundig og god. Denne vesle boka skal eg ta godt vare på!

Har berre lese tåpelighetenes bok, og må sei at dette lovar godt! Det vart for meg så komisk at eg måtte le høgt fleire gonger. Skaparen ser ut til å måtte innsjå at dei to i hagen slett ikkje vart så feilfri og perfekte som han hadde tenkt seg det.
På meg verkar Saramago både ironisk og sarkastisk, men med eit varmt glimt i auget. Ser fram til resten :-)

Eg var så heldig å få denne i gåve, og gler meg veldig til å begynne på den. ...Gler meg også til "Kain"... skal ta fatt på den så snart gjestane våre reiser vidare! :-)

Boka står klar i bokhylla, så eg blir med, Lillevi! :-)

Leselysta har vore mildt sagt laber her i huset, og det sjølv om eg har kjøpt fleire nye bøker som skal freiste. Har nettopp avslutta ei reiseskildring frå eit område i verda som er heilt ukjent for meg: Det ville østen - en innføring i klassisk sibriofili av Mi Ree Arbrahamsen. Boka varierte, nokre deler var både interessante og humørfylte. Jenta kunne så visst ikkje vere kresen! Og eg fekk lære om eit land og eit folk som eg kunne lite om! Forfattaren hadde fortent at eg var meir entusiastisk....kanskje ein annan gong....

No har eg tenkt å begynne på Der lyset slipper inn av Moro. Håper boka er både vakker og vond...slik omtalane seier. Den tek meg iallfall med til Venezia, så då kan eg vere på "reisefot" sjølv om vi ikkje har nokon planar om å reise, iallfall ikkje no. Og Venezia har eg besøkt to gonger. Kjekt var det!

Ha ein god søndag, og kos deg med boka di!

Det er flott at vi opplever litteraturen forskjellig!
...og gjett om eg skulle gjerne ha gjort det same! Altså reist til eit sydleg land, og sett meg ned med boka mi og verkeleg kosa meg på ein fortauskafé!
Men - sidan det regna så innmari her i vest i dag, så gjekk eg på bokhandelen og gjorde eit trøystekjøp:

Noe fremmed i mitt sinn av Orhan Pamuk og
Der fire veier møtes av Tommi Kinnunen

Trur eg skal få nokre fine timar i selskap med dei!
Var også innom ein brukthandel på jakt etter noko anna, men det vart no kanskje eit par bokskattar der med! :-)

Så har faktisk også eg fullført boka, nesten på trass. Eg opplevde at nokre sekvensar var godt skildra, medan andre deler fekk fram irritasjon, så,då vart det nok litt skumlesing...må tilstå det. Veit ikkje om eg tolkar det rett når eg trur bodskapen rett og slett er kva ulike opplevingar litteraturen kan gi.
(Fekk også ei litt vag kjensle av at heile boka er ein slags litterær utgåve av " Keiserens nye klær"?)
Elles må eg få takke hjarteleg kjell k så som har lagt alle felleslesingane så godt til rette for oss. Det er leit at du må takke av, men håper at du kan kome tilbake når situasjonen tillet det.
Ha ein god sommar! :-)