Bokelskere.no

Bor i Akershus, og bibliotekene der tilbyr e-bøker. Har du norgeskortet ville jeg prøvd å laste ned appen og prøvde å logge inn.

I dag ble forsettet om ikke å kjøpe nye bøker før de som står ulest var lest. Fikk et tilbud det var vanskelig å si nei til.
Din godhet av Linda Olsson
Der hvor roser aldri dør av Gunnar Staalesen
Skyggerom Jan-Erik Fjeld
Den tomme stolen (CD), J.K. Rowling

Mørke hjerter av Hanne Kristin Rohde vil jeg betegne som kosekrim. Det går fremover, men ikke så veldig voldelig.
La ut en omtale av boka i dag.
http://leseogreiselyst.blogspot.no/2014/03/mrke-hjeter-av-hanne-kristin-rohde.html

Skulle ikke ha noen nye bøker, da bokhyllene er fulle, men det ble 2 lydbøker. Bruker det som sovemedisin.
Compromateria av Thure Erik Lund (ny forfatter for meg)
Mordene i Betlehem Matt Rees (også en forfatter jeg ikke har lest/hørt)

Kan bruke 1 uke på en CD. Hvis sporene er lange kan det lett bli kjedelig å høre det samme på nytt og på nytt.

Mitt mål er å blir ferdig med Indias datter av Shilpi Somaya Gowda. Bestilte Odins barn i sted på bibliotekets nettside og den var ledig. Får den sikkert i ettermiddag når jeg leverer 2 stk leste bøker der.

Kjøpte Juicy! Av Carina Hultin Dahlmann i går og har lest i den, samt prøvd 2 av oppskriftene. Ble også ferdig med Klippehulens folk av Jean M. Auel. Nå står Indias datter for tur. Håper den svarer til opphausingen.

Det ligger for det meste lydbøker på mitt nattbord. Det er så koselig å bli lest for. På stua (les sofakroken) har jeg alltid en bok liggende. Den kan det være tykk da sofaputene er god støtte.

Hadde det vore kjekt å hatt ein 5 kategori som tar føre seg litteratur som ikkje er bunde til romanforma? Til dømes skodespel og novellesamlingar. No kan ikkje eg anklagst for å vere noko pedant eller formalist, men det tar seg i grunnen betre ut med 5 enn 4 kategoriar ;)

Eg har forstått det slik at det berre er fantasien som avgrensar kva ein kan stemme frem. Å definere kva som er ein klassikar (i alle fall blant litteratur som er utgjeve dei siste 50 åra) er vel like subjektivt som det uvinnelege smaksspørsmålet. Eg håpar det dukkar opp meir samtidslitteratur ved neste avstemming.

Kanskje det ikkje er noko meir å krangle om? Eg synes eigentleg me skal vere glade for at nokon gidder å ta initativet til å starte eit slikt prosjekt. Med så mange innspel som har kome dei siste dagane synes eg i grunnen det er bra at kjell k har talt for "det tause fleirtalet" og funne frem til kva retningslinjer som skal gjelde for denne lesesirkelen. Det har jo dukka opp ganske mange gode forslag til ein eventuell parallell lesesirkel, så då får ein berre håpe at det dukkar opp nokon som har pågangsmot til noko slikt.

Eg har også inntrykk av at Mann kan vere litt tung, men me får sjå, eg ventar truleg med å byrja på romanen til etter jul, noko som er dumt sidan pliktlesing ofte dreper lesegleda (i mitt tilfelle), og det ikkje vert ei plikt før på nyåret.

Men kor lang tid tenkte du at ein skulle bruke på Middlemarch? 150 sider i veka eller er noko slikt? Diskusjonane kjem eg til å følgje, der er det ofte mange gode bidrag.

Einig, det vert lite føremålsteneleg, men eg har Doktor Faustus på pensum så den må eg lese snart uansett. Middelmarch er eg litt usikker på om eg vert med å felleslese for den har eg lese før, men det er lenge sidan så eg tenkjer eg byrjar på den saman med dykk, så får eg sjå kor mykje eg hugsar.

Eg trur faktisk eg slutter meg til forslaget ditt til namnet på lesesirkelen, artig forslag. Men når ein først skal nytte seg av Stockmanns sitater, burde du kanskje ikkje stemt på den nest mest populære boka ;)

Eg tar snart til på mi einsame lesing av Doktor Faustus og gledar meg over at:

"Den sterkeste man i verden, det er han som står mest alene.”

Fantasy er den sjangeren eg kosar meg aller mest med. I mine auge er Gaiman betre enn Dostojevskij. Eg føler meir velvære med å lese Pratchett enn med Austen. Og eg går heller til sengs med Robert Jordan enn Hemingway. At sjangeren er uglesett trur eg eigentleg er meir ei myte enn ein realitet, men det kan hende at ein del styrer unna sidan ordet fantasy kan høyrast litt naivt og barnleg ut. Derfor nyttar ein gjerne sjangernamn som "magisk realisme" eller "dystopi" for å appelere til eit større spekter (og sjølv om det kanskje er snakk om litt ulike genrer så kan ein vel vere einige i at essensen er lik, ja?)

Du lurer på kvifor det er eldre klassikarar som vert plukka ut til felleslesing. Tja, kanskje det ser litt flottare ut i boksamlinga, men mest truleg handlar det meir om litterær modning. Ein ynskjer å utforske kva "stor litteratur" er for noko, og velgjer derfor romanar som har fått ein fast plass i den vestlege kanon (og der er fantasy ein smule underrepresentert).

Sjølv om eg er glad i fantasy føler eg at klassikarar høyrer meir heime i ein lesesirkel. Slik eg ser det er skilnaden på å lese fantasy og "tyngre" litterartur at målet med fantasy er "reisa" og "opplevinga" - det å leve seg inn i ei verd som skill seg frå vår eiga. Undervegs kan ei støyte på mykje som er verdt å snakke om, og forventningane til kva som skal kome, men når boka eller serien er ferdig er det lite å seie. I alle fall samsvarer dette med mi eiga lesing av fantasy. Samtlege av Harry Potter bøkene har vore diskutert flittig, men etter at den siste boka var lese, vart det ikkje sagt noko meir.

Med klassisk litteratur forheld det seg på ein anna måte. Ein kan vere på den same "reisa" som i fantasylitteraturen, men ein sitter ofte igjen med noko meir. Nye innfallsvinklar dukkar stadig opp. Ein kan ha ei feministisk eller imperialistisk lesing av t.d. Jane Eyre som vil gjere mykje for oppfatninga av verket, men ei liknande lesing av Twilight vil truleg ikkje ende i anna enn i den same kranglinga om det er vampyren eller varulven som bør gifte seg med den merkelege jenta.

Men sjølvsagt finst det unntak, og Tolkien, som du nemner, er eit godt eksempel på noko som kan vere verdt å sjå nærare på frå ulike vinklar, til dømes kan ein lese Ringenes Herre som eit religiøst verk, eller kanskje ha ei marxistisk tilnærming.

Om det skulle dukke opp ein lesesirkel med fantasy som tema, er eg interessert.

Satsar på at leseprosjektet får ein plan etterkvart, men greit for første lesing.

Eg stemmer Doktor Faustus

Takk for eit interessant boktips. Eg har arbeida ein del med postkolonial litteraturteori i haust og synes derfor ikkje-vestleg litteratur er utrulig fengjande, og ikkje minst vanskeleg å definere. Om det skulle oppstå ein lesesirkel basert på dette, vert det artig å sjå kva som vert foreslått - altså om det vert bøker av forfattarar som vender seg mot vesten, som til dømes Murakami, Coetzee og kanskje Lessing, eller om ein går motsatt veg å velgjer Achebe og Marques.

Forslaget om fleire leseprosjekt var ingen dårleg ide. Då har ein større sjangse for å støte på noko som interesserer eller ein ikkje har lese før.