Bokelskere.no

Den trettende fortellingen av Diane Setterfield
Det går ett år eller to mellom hver gang, men den boka elsker jeg! Stemningen, mystikken, plottet, de to parallelle historiene. At jeg liker denne så godt henger nok også sammen med at det var den boka som gjorde meg glad i lesing da jeg i utgangspunktet ikke vsr noe lesehest før jeg runder tjue år. Denne har jeg lest på norsk, engelsk og lyttet til som lydbok.

En annen bok jeg leser flere ganger er Kvinnen som kledde seg naken for sin elskede av Jan Weise. Oppdager alltid noe nytt. Og hver gang blir jeg like imponert over hvor stor fortelling s.om blir formidlet på de få sidene.

Hver sommer leser jeg forresten Sommerboka av Tove Jansson
Anbefaler den sterkt!! Virkelig en nydelig liten perle.

Ellers blar jeg ofte i Den store Mummiboka, leser aldri fra A til Å, men liker godt å bla og lese litt her og der. Samme gjelder Ole Brum - boka, den gode gamle jeg har hatt siden barndommen. Også Dustefjerten og den store sommarferieturen leser jeg årlig

For en fin anmeldelse, takk! Har denne i hylla nemlig, ulest... Har lest to av hans store, tykke romaner og likte dem godt, og nå etter dine lovord her skal jeg jaggu børste støvet av Ambulanse og lese den også =)

Om du er i det humoristiske hjørnet en dag, kan jeg anbefale A Hitchhikers Guide To The Galaxy til punktet for romferd :-)

Herlig anmeldelse. Jeg opplevde boka mye på samme måte som deg. Spennende nok til å fullføre, men ble aldri fengslet og tror det er fordi jeg ikke følte noe for karakterene, de var for upersonlige. Skuffende mtp lovordene den er pryda med på omslaget.

Her passer kanskje også den japanske bestselgjaren "The Travelling Cat Chronicle" inn =) stilig liste, kreativt!

1Q84 er en fantastisk trilogi! En av mine desiderte favoritter gjennom tidene. Har så lyst til å se denne filmatisert eller som tv-serie. Tror det kunne blitt en stor suksess! =) kos deg med siste resten

Denne helga satser jeg på å lese ferdig Kraften av Namoi Alderman. . Og i lydbokverdene er jeg straks ferdig med The Outsider av Stephen King. Likte boka i starten men halvvegs inn når diverse overnaturlige element kommer inn i handlinga kjenner jeg at jeg mista litt av interessen. Men oppleseren, Will Patton, redder denne boka, han er en fryd å høre på!

Neste bok ut tror jeg blir en mer lettlest feel-good bok for nå har jeg lest mye litt tungt.og tregt

Handler serien om det samme som boka?

Fire glitrande stjerner!
Denne boka blei berre betre og betre. Det er ingen sterk spenningsbok dette. Det er ei roleg bok fullstappa av kjensler. Handlinga foregår relativt sakte, men eg blei likevel oppslukt av boka og las ho fort ut.

Ei gatekatt blir tatt inn i hus av ein katteelskande ungkar. Nokre år seinare må katta få ny bustad då ting endrar seg i livssituasjonen til denne mannen. Mens han leiter etter ein ny og eigna plass for katta reiser dei to i lag til desse aktuelle stadene - som sjølvsagt ikkje er gode nok for den fantastiske katta hans. Undervegs i reisa, via menneskene han oppsøker, får vi innblikk i fortida og oppveksten. Samstundes fortsetter handlinga her og no fram til den endelege staden der katta skal fortsette å bu

Ei bok for alle!
Særleg er dette ein "must read" for alle dyreelskarar. Men ein treng ikkje vere katteeigar for å like denne boka (eg har ikkje katt!).

Fordattarinna vekslar elegant mellom å fortelle i tredjeperson og å la katta fortelle mykje av historia frå si stemme i førsteperson.

Boka er kjenslerik utan å bli sentimental, situasjonar og kjensler er gjenkjenbare, karakterane er truverdige, språket er godt - mykje blir fortalt på desse 250-isj sidene, det er ikkje noko overflatisk og unødig, ingen overdrevene lange skildringar og dialogane fluter også godt.

Les les les!!!!

Feel good (og litt feel sad) på sitt beste

Dette er en fengende bok som passer særlig for ungdommer som føler seg litt utenfor, som selv føler at de ikke passer inn i den typiske A4 jenta/gutten på skolen. I boka viser forfatteren at det er kult og stilig å våge å være seg selv. Ellers er handlingen spennende og kjekk. Ville anbefalt denne spesielt til ungdommer som trenger et spark bak med lesningen samtidig som "drevne" lesere vil like denne.

Eg starta på dei fem bøkene om Patrick Melrose føre helg og no er eg halvvegs i bok nr fire. Rekner med å lese ut den fjerde boka ila helga, kanskje også starte på den femte. Må seie eg ikkje heilt syntes bøkene lever opp til all "hypen" - særleg bok to og tre var treige og i grunn ganske ordrike ifht kor lite handling som utspeler seg. Men når eg no har lese nesten fire aav fem bøker vil eg ikkje berre gje meg. Er dessutan nyfiken på serien på HBO så eg skal gjere. Meg ferdig.

Dette er den første svenske klassikaren eg les, og også den første av denne forfattarinna. Eg blei i utgangspunktet nyfiken pga tittelen, deretter fordi eg leste at Selma Lagerlof var den første kvinna som vann Nobelsprisen i litteratur.

SUPERKORT SKILDRING AV BOKA:
Ei relativt spinkel og mager bok, med ein relativt stor fortelling inni.

HANDLING:
Hovudpersonen i boka er Jan og vi får i denne boka sjå korleis han opplever å for første gong kjenne og erfare kjensla av kjærleik. Denne kjærleiken vaknar i han då dottera (som han i utgangspunktet ikkje er særleg begeistra for å skulle få...) blir født. Og så - då ho omsider forlét heimen som syttenåring går denne kjærleiken over i noko anna, til noko vondt og altoppsluknade som driv han frå vettet.
I boka følger vi Jan, Kattrina, dottera, og tidvis ein del andre mindre karakterar. På sine knappe to hundre (+) sider får forattaren formidla ein stor fortelling og nokre "små", fattige menneske i Sverige.

EI LITT MEIR UTDYPA SKILDRING AV MITT MØTE MED BOKA:
Eg frykta at boka skulle vere "seig" og treig, at hennar alder skulle gjere språket framande og komplisert. Heldigvis var ikkje dette tilfelle. Dette er ei lettlesen lita bok som gjer ein mogleheiten til enten å "berre lese" og følge plottet, eller ein kan velgje å dvele litt ved enkelte parti - for det står mykje mellom linjane her. Mykje kan tolkast, mykje kan ansjåast som frampeik og hint. Og det finsst og ein god del symbolikk her. Men dette kan ein også velgje å "ignorere" og likevel få ein fullgod lese-oppleving.

Eg hsr omlag femti sider igjen i Keiseren av Portugalia, rekner med å bli ferdig i kveld. Resten av denne helga skal tilbringast på hytta med foreldre, sysken, tantebarn og sambuar. Rekner ikkje med det blir særleg med tid (eller stille) til å lese. Men om rg får tid vil eg enten starte på Patrick Melrose, eller Chasing Windmills av Cathrine Ryan Hyde. Begge frister! Tida får vise kva det blir! Eit tredje alternativ er Fuglane av Vesaas for den boka gløymte eg forrige gong vi var på hytta og eg har enno til gode å lese ho

Las den trilogien i fjor, elska han! Dei to første er dei beste, den siste syntes eg blei litt treig. Nummer to er den beste, så gled deg!
Eg leser Apehuset av Sara Gruen, har hundre sidar igjen så regner med å bli ferdig i løpet av laurdagen. Etterpå veit eg ikkje heilt kva eg vil lese. Vurderer enten ein ny krim av Michael Robotham, då eg er midtvegs i serien om Joe O' Loughlin. Eller så blir det Vi mot dere, nummer to i Fredrik Backmans Bjørnstad-serie. Valgets kvaler, altså! Var eigentleg desse same to bøkene valet sto mellom sist gong og, og då fann eg plutseleg berre på at eg skulle lese Apehuset...eit innfall eg er svært glad for å ha fulgt opp for denne boka er midt i blinken for meg! Handling som utspeler seg kjapt, fenagde, originalt, sjarmerande apar...! Likar i grunn denne betre enn eg likte den føre boka hennar, Vann til Elefantene. Og ...syntes det er merkeleg at denne boka er så lite populær på Goodreads.

Elles skal eg ut å springe ei lita tur i dag. Gubben er på tur og eg aleine heime, huset er nyvaska frå i går. Og eg skal berre vere lat, nyte åleinetid, lese, springe, lese, ete ...! Og i morgon, sundag, blir det vel,å vere litt meir sosial. Sjår føre meg ein runde med klatring saman med kjærasten og bekjente, nokre runder Scrabble og filmkveld. Helga si det! :-)

Omslaget gjer at ein forventer å flire seg gjennom boka, og omslaget bidrar derfor, dessverre, til å auke lesarens forventingar alt før boka blir opna - og dette gjer at dei fleste nok blir litt skuffa. For jo da, boka ER morosam, det finst ein del komiske scenar, ein del tankar man kjenner seg att i osv, men hysterisk er ho ikkje.

Boka tek føre seg Ingrid Winters liv i ei relativt kort periode kor ein del ting skjer - huskjøp, hussalg, små-konfliktar i foreldre-rådet på skulen, nokre episodar i barnehagen, utfordringar på jobben. Det heile toppar seg då ho blir sendt til Russland for å lage ein samarbeidsavtale med universitetet der, noko som viser seg å bli ein hendelesrik og utfordrande affære.

Eg likte boka ganske godt, heilt til denne Russlands-reisa kom inn i bilete omtrent halvvegs i boka: då syntes eg det blei litt for mykje, litt for morosamt, litt for dramatisk ... det blei ikkje truverdig, eg klarte ikkje tru på Ingrid Winter som karakter.

Eg likar små-vittige, sarkastiske bøker. Men denne traff meg ikkje. Eg føretrekk då heller bøkene til Marit Eikemo - som skriv litt i same stil, men med betre utvikla karakterar, meir realtistiske situasjonar og med ein humor som verker meir naturleg/mindre tvungen.

Alt i alt er dette ei heilt ok bok - lettlesen, småvittig, koseleg - men den er ikkje noko meir enn det. Dessverre er det ei slik bok eg "gløymer" så snart siste sida er lesen ut, ei bok eg neppe kjem til å tenke på eller ønskje å lese igjen. Men - ho fekk då laurdagen til å gå, om ikkje anna.

Les om du er i humør for noko veldig lettlesen som ikkje krever særleg konsentrasjon, les når du vil lese ei bok på ein dag eller ila ei helg, les når du berre vil slappe av og ikkje tenke. Ikkje les om du ser føre deg at eit lattarbrøl skal frakte deg gjennom sidene - det skjer ikkje. Og; ikkje tru på alt du høyrer (=bok-omslagets lovord)

Nei - kva skal ein seie?
Dette var ... stusseleg, det var overdrevent-overdramatisk, lite truverdig, hysterisk: såpass "over the top" at det tidvis blei komisk. Likevel fullførte eg - noko som nok skuldest at eg lytta til lydboka og at ho som las gjorde ein god jobb slik at dei blei solid underhaldning av det. Hadde eg derimot lese boka sjølv, trur eg neppe eg ville komt halvvegs utan å bryte av. Grunne karakterar utan særleg personligheit, tidvis veldig forutseigbart... nei... dette er det siste eg les av denne forfattarinna

Vi følger eit ektepar her, kor han er ein psykopat som har gifta seg utelukkande for penganes og livsstilens skuld. Konfliktene startar alt før boka er i gong, vil eg tru, men spissat seg til då ho oppsøker fertilitetsklinikk for å få hjelp til å bli gravid. Ho veit ikkje at han har sterilisert seg. Ho veit heller ikkje at han sjekker damer på si, og lever eit parallelt liv kor han utgjer seg for å vere ein annan mann. Då ho oppsøker klinikken, vil dei også undersøke mannens sperma -Korleis skal han hindre henne i å finne ut at han er steril? Korleis skal han leve vidare på løgnen? Han legger ein plan for å kome seg ut av knipa, ein plan som må vere slik at han ikkje mister tilgongen/rettigheiten til formuen hennar. Og ho? let ho seg lure? Kven fortel den siste løgnen?

Om du trenger eit krimplott å le av - og ikkje fordi det med vilje er morosamt ... - ja då er dette er kjempetips!

Dette er tredje bok i serien om psykolog/professor Joeseph O´loughin, og det er - i min ydmyke mening - så langt den beste boka i serien.

Joe og familien har flytta ut av London og inn i eit lita hus i utkanten av småbyen Bath, kor Joe no arbeider deltid som professor på det lokale universitetet. Han sliter framleis med "Mr. Parkinson" (sjukdommen), men verker til å innretta seg i større grad no enn i dei tidligare bøkene. Sjukdommen og dei tidligare hendingane (ref bok 1 og 2) er mykje av grunnen til at dei flytta, for at han skulle slute i arbeidet som psykolog og berre jobbe litt deltid som førelesar.

Handlinga kjem fort i gong ved at politiet dukkar opp på kampus for å hente Bruno (sjefen til Joe) - dei ønsker hans assistanse ifbm med eit potensielt sjølvmord: ei naken kvinne står på utsida av rekkverket på ei bru, i ferd med å hoppe. Dei vil ha han med for å prate henne frå det - noko Bruno har bistått med tidligare. Men nei, han kan ikkje, er midt i noko, og han får Joe til å bli med i staden for. Nokre dagar seinare skjer noko liknande med venninna til denne dama. Og Joe blir meir og meir involvert i saka.

Dette er ein spennande thriller, eg blei verkeleg opplsukt av handlinga og sleit med å legge boka vekk. Dette er ei slik bok ein kan lese fort ut - ei slukebok. Og slike likar eg godt! Dei to føre bøkene er litt "treigere" - ikkje at dei er mindre spennande altså, men eg opplevde likevel stemninga som meir dempa og at handlina utvekla seg litt saktare.

Stort pluss for eit originalt og realistisk plott som blir holdt innanfor grensene slik at det ikkje blir overdrevent dramatisk og mister truverdigheit, slik eg ofte opplever at thrillere gjer. Karakterane er velutvikla og ekte, dialogane reelle. Karaktergalleriet held seg akkurat lite nok til at ein ikkje mister oversikta. Ikkje minst trekker språket opp: Via billedlig språk får ein kjenne på stemninga og sjå føre seg det meste - dette heilt utan at det blir eit adjektiv-helvette, og utan at skildringane tek opp mykje plass og merksemd.

Høres ut som en spennende og lærerik bok :)
Selv har jeg nettopp starta på" Ingrid Winters makeløse mismot " som har stått og samla støv i hylla fryktelig lenge nå. Trengte noe lett og underholdende nå etter å ha lest en del lengre og krevende bøker. Passer også fint når jeg er småpjusk og trett.. Greit med en lettere en da før jeg fortsetter på krimserien (Joe O'Loughlin - serien til Michael Robotham) jeg er hekta på.
På lydbok lyttet jeg til Bessys bok av Jane Hartis. Gisken Armand leser den så bra at det er en fornøyelse å lytte. Tror ikke jeg ville likt boka fullt så godt uten hennes opplesertalent.

Ellers i helga håper jeg formen kommer seg så jeg enten får komt meg ut på ski eller til fjells eller eventuelt klatra litt (stiv kuling ute... - frister mer med inneklatring enn ute-hutring)

Eg las nyleg ut "Lille Linerle"
Som dei fleste meiner at er ei perle
Ei meining eg, dessverre, ikkje deler
Men no skal eg lese om nokon som stjeler ...
Og sidan helga byr ikkje på fester
Blir det nok av tid til å lese
Per Pettersons "ut å stjæle hester"

Jeg har den boka stående her i en overfylt hylle. Du kan få den mot prisen av selve postsendingen/pirto om du vil =) og er ellers enig med omtalen, veldig fin bok!