Caroline Ekornes Johannessen
Liv, eg har drukke
av Erlend Skjetne (forfatter).
Flamme 2024 Heftet
Kjøp boken hos
Caroline Ekornes Johannessens eksemplar av Liv, eg har drukke
Lesetilstand
Ingen lesetilstand
Hylle
Ingen hylle
Lesedato
Ingen lesedato
Favoritt
Ingen favoritt
Terningkast
Ingen terningkast
Min omtale
Ingen omtale
Omtale fra forlaget
Diktsamlinga Liv, eg har drukke leitar i ord og verseliner, minne og bilete etter ein lyrisk kjærleik. Kva andar enno i dikt skrivne for over eit hundreår sidan? Kvar må ein gå for å høyre den daude syngje? Falle inn i orda dine som utfor ein skrent, som eit tre i stormen dreg med seg grunnen og alle røtene, sperrar vegen, opnar landskapet for ny skog, for neste vår.
Bokdetaljer
Forlag Flamme
Utgivelsesår 2024
Format Heftet
ISBN13 9788282885553
EAN 9788282885553
Serie F° (523)
Språk Nynorsk
Sider 92
Utgave 1
Finn boka på biblioteket
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Bokelskeres terningkastfordeling
0 1 0 0 0 0Diskusjoner om boka
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketSitater fra dette verket
Turid Kjendlie siterer Liv, eg har drukke av Erlend Skjetne (side 13)
22:30, 14. mars 2024 Ingen har det som favoritt.
Falle inn i orda dine
som utfor ein skrent,
som eit tre i stormen
dreg med seg grunnen
og alle røtene,
sperrar vegen,
opnar landskapet
for ny skog,
for neste vår
Turid Kjendlie siterer Liv, eg har drukke av Erlend Skjetne (side 21)
22:18, 14. mars 2024 Ingen har det som favoritt.
Om du døydde før eg kom hit,
faldar eg dei luftige åra pent saman,
gjev ordet til skogbotnen, til augo på rypa..
Nikkar kanskje til deg på veg forbi.
Det menneskelege er ein liten sprekk i berget,
eit søkk i tida: Det enklaste språket så tungt
å snakke flytande, sjølv om vatnet
ustanseleg renn over og igjennom det,
holar det ut.
Om eg døydde før du vakna,
står du ein morgon i ein forlaten verkstad,
dreg fingrane langs tomme soklar, halvferdige
kroppar, trestokkar fulle av løynde dyr.
Korleis få auga på dei, langt der inne?
Knuste andlet spreidde ut over golva.
Sol på støvet- du leitar etter reiskapen.
I graset mognar froskens grøne ungdom
like fordømd.
Turid Kjendlie siterer Liv, eg har drukke av Erlend Skjetne (side 70)
20:49, 17. mars 2024 Ingen har det som favoritt.
Kven kan sela at det beste diktet
ikkje er skrive på eit utdøydd språk,
eit som berre ei fragmentarisk ordliste
og litt luftig grammatikk enno finst att av -
eller eit som slett ikkje kan uttydast,
eit som den eldste kalligrafen,
han med dei lengste neglene,
tok med seg ut på vandring.
Kanskje står det rita på ein stein
mellom tusen steinar i fjæra,
eller kanskje vart det sunge, aldri skrive?
Om eg no vender det lydvare øyra til
og lèt dei uskjønelege orda
finne sin eigen veg i labyrinten,
då, kanskje, glimtvis-
gøymt i koret.
Legg inn et nytt sitat Se alle sitater fra verket
Lister som inneholder dette verket
Andre utgaver
-
1.
