Bokelskere.no

Ein politibil kjem til eit torp i dei svenske skogane. På trappa
sit tre vaksne brør, som er våte og fulle av blod. Dei gret. Ved
sida av trappa står ei urne. Ein urovekkjande start på ein
roman.

Kapittel for kapittel blir historia om korleis dei hamna her på 
trappa fortalt. Dei kapitla som handlar om barndommen, 
beveger seg steg for steg framover mot hendinga som gjorde 
at dei ikkje har vore her på over tjue år. Kapitla frå notida 
begever seg bakover i tid.

Til saman avdekker kapitla korleis hendinga og rammene 
rundt livet deira den gongen har prega dei tre på ulike måtar.
Romanen skildrar eit liv på grensa til omsorgssvikt sett 
gjennom ein vaksen som ein gong var ungen som tok på seg 
for mykje ansvar, eit ansvar som foreldra skulle tatt.
Boka har korte kapittel, og er svært godt skriven. Dette er ein 
roman det ikkje er lett å gløyme.

Den gamle restauranten The Hills har generasjonar av gammal historie bak seg, og ikkje ulikt slike stader med lange tradisjonar vert ein del av stadens image å halde på ting slik det alltid har vore. "Dette er stedet for de lange linjene," som ein av stamgjestene uttrykkjer det. Ein av dei som syter for at ting blir ved det gamle, er eg-forteljaren i romanen, kelneren som har arbeidd her dei siste tretten åra, og som er glad i alle rutinane jobben hans fører med seg. Men også han, som fleire andre, både stamgjester og personale, vaklar når ei ung, smellvakker, ukjend kvinne ein dag stig inn i restauranten, og gjer ting på andre måtar enn det som er vanleg. Den til dels fisefine måten stamgjestene og personalet både snakkar og forheld seg til verda på vert skildra svært humoristisk, og ei lita stund vert det som skjer nærast ein farse, men etterkvart kjem også både såre detaljar og tid til ettertanke fram i teksten. Faldbakken skriv eit særs godt språk, og eg anbefaler deg sterkt å lese denne romanen.

Eg har starta på Tatovøren i Auschwitz av Heather Morris.
Ein lesesirkel eg er med i skal lese «Cilkas reise» av same forfattar, så eg tenkte det var best å lese denne først. Nokre meiner visst at det ikkje er nødvendig, då, men…..

Eg har ikkje lese så veldig langt, men til no er ikkje så svært imponert. Det er enkelt språk, og litt springande om eit tungt, mørkt emne - ein mørk epoke i historien vår. Ein ting er eg heilt sikker på- eg skal fullføre, sjølv om eg har mange nye, fristande bøker i bokhylla!

Ei god helg til deg og alle andre som kosar seg med boka si denne helga!

Så gøy:)
Jeg er veldig dårlig på å lese etter sesonger, men noen bøker må bare leses i jula. Og julebøker må lese i desember, aldri ellers. Jeg kan godt vente et år med å lese en bok på våren, som omhandler sommeren. Som jeg da gleder meg til og savner. Men det er ikke noe jeg tenker på. Men leser jo veldig mye krim- og det synes jeg passer hele året:)

Har fullført «Hvit krysantemum» no i ettermiddag- var greit å bruke ettermiddagen til det mellom stormkasta! Huff, for eit ver- er glad eg ikkje er ute på havet!

Boka er tøff, ja, og veit ikkje om eg vil kalle det eit litterært meisterverk - MEN innhaldet er viktig! Så vondt å lese om alt det desse kvinnene måtte gå gjennom! Og nesten det verste er at det er basert på verkelege hendingar!
Håper berre at dei ansvarlege har fått den straffa dei fortener! Kjenner at det var vel verdt å bruke nokre kroner på denne- den gjorde inntrykk, både på godt og vondt!
Ein god søndag vidare til deg og! :-)

Hei!
Eg har gått i gang med ei bok Hvit krysantemum av M L Bracht.
Kjøpte boka ganske nyleg…ein dag regnet ausa ned og eg hadd lyst på noko som kunne flytte merksemda mi.
Og eg likar det vesle eg har lese til no, sjølv om det er fæle hendingar som vert fortalt om. Jenter som vart misbrukte under Koreakrigen…..

Skal også prøve å fullføre ei anna god bok: Zuleika åpner øynene.
Den har lagt ei stund halvlesen sidan vi her i heimen har hatt vel mykje influensa innom veggene.

God helg!

(Ooops…ser eg har sett svaret mitt litt langt ned- meinte å svare Readinggirl 20)