Bokelskere.no

Etter det eg har lese om synestesi i populærvitenskaplege bøker o.l. har eg inntrykk av at dette er eit veldig gradert fenomen, og slett ikkje noko enten/eller. Dei aller fleste har eit snev av synestesi, og nokon få har svært mykje. Sjå til dømes på desse to dømene:

http://mindbluff.com/syntest.htm

Seriemordaren er på soverommet, mellom permane.

Ser ut som eit godt forslag. Tar den med.

Nokre filosofiske bøker om krig. Kom gjerne med fleire!

Last.fm registrerer mellom anna kva du lyttar til og anbefaler deg musikk ut frå det. Ellers synest eg eigentleg det funkar like bra eller betre å lese bøker, bloggar og anmeldelsar om klassisk musikk, sidan det gjerne ikkje er så enkelt å oppdage nye ting på andre måtar.

TV er ikkje heilt mi greie, så det skal eg ikkje uttale meg om, men eg trur nok det er ein del filmskaparar som vil vera uenig med deg her. Ikkje når det gjeld «samme opplevelsen» – kva no det måtte bety – men mtp. rom for refleksjon.

Kombinasjonen musikk og lesing fungerer ikkje for meg, musikken blir ein distraksjon. Til og med svært minimalistisk musikk, som Brian Eno sine «ambient»-komposisjonar blir distraksjonar. Språket og musikken brukar same området i hjernen, og eg klarar i alle fall ikkje å kombinere det utan store problem. Det som imidlertid kan fungere bra for meg er å sette på ymse «soundscapes», som til dømes lyden av ein storm, fuglesong, ein bekk eller liknande.

Veit ikkje om dette er problemet, men nye versjonar av WP har ein dynamisk sidebar og ein manuell. Dersom ein brukar dynamisk sidebar (med widgets), så blir den manuelle sidebaren som ligg i malen hoppa over. Dersom du har lagt koden innafor denne taggen, så vil den dermed ikkje vise. Footeren burde imidlertid fungere.

Eg har for øvrig også forsøkt å legge koden via ein PHP-widget, men det gir feilmeldinger, den må ligge direkte i malen. Det kan muligens fungere å lage ein plugin av koden med ein widget som ein kan legge inn i den dynamiske sidebaren.

«Labyrinter» av Jorge Luis Borges er ei særs givande tekstsamling på 127 sider.

Takk for det, fungerte fint!

Når såpass mange føler for å forsvare at dei ikkje les bøkene er det jo i seg sjølv eit godt argument for å lese dei.

Eg trur imidlertid framleis at eg vel å seie 'meh … '.

Det som appellerte til meg med Rapport om Adam er korleis den nedstrippa måten han lever på synleggjer grunnleggande ting ved samtida. I utgongspunktet interesserer eg meg for bøker der livet blir redusert til det meir grunnleggande, og tematikken kan assosierast i retning science-fiction-romanar som Før barbarene kommer (Coetzee) og Muligheten av en øy (Houellebecq), samt The Road (McCarthy), men eg fekk ikkje så mykje nytt ut av Rapport om Adam.

Den materielle ekstase ser for øvrig interessant ut, så eg trur eg skal ta ein kikk på den. ;-)

Einig, denne var bra. Eg hadde ikkje hørt om ho før eg tilfeldigvis kom over henne på biblioteket. Det er noko med det usagte som bind dikta saman her. Sidan eg akkurat har lese Emily Dickinson fall eg også litt for dei referansane.

Ei bok som utfordrar og gir deg masse å tenke på. Spesielt relevant for oss som bur i verdas rikaste land.

Takk, eg sluker slikt, så det må du gjerne! ;-)

Nokre av mine favorittar.

Det verkar underleg. Å oppgi Wikipedia som kjelde er nærast som å oppgi "internett". Det er jo referansane som fins på Wikipedia som er kjeldene.