Ingen hylle
Ingen lesedato
Ingen favoritt
Ingen terningkast
Ingen omtale
Omtale fra forlaget
Otto og Sophie Bentwood bur i eit renovert rekkjehus i Brooklyn. I hylla har dei Goethes samla verk, dei har fått installert eit nytt rustfritt stål-kjøkken, og Mercedesen står parkert ved fortauet utanfor. Etter at Sophie blir biten i handa mens ho prøver å mate den utsvoltne nabolagskatten, begynner ei rekkje små og illevarslande ulykker å heimsøkje livet deira. Gradvis avslører dette svakheitene og brestane i eit ekteskap - og eit samfunn - som er i ferd med å falle frå kvarandre.
Forlag Samlaget
Utgivelsesår 2010
Format Innbundet
ISBN13 9788252173482
EAN 9788252173482
Omtalt tid 1960-1969
Språk Nynorsk
Sider 190
Utgave 1
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Paula Fox ga ut denne boka i 1970, men den framstår fortsatt som veldig aktuell og moderne i dag. Den handler om Otto og Sophie, et velstående ektepar som bor i Brooklyn. Otto er advokat, og er en skikkelig grinebiter som er rask med å fordømme andre mennesker. Sophie er egentlig oversetter, men gidder ikke å jobbe fordi hun ikke finner noen mening i det. Jeg tror jeg aldri før har lest en bok med så gode personkarakteristikker og skarpe observasjoner. På overflaten har Sophie og Otto alt, men føler egentlig ingen mening med livet. Og rundt seg ser de at samfunnet er i ferd med å gå i oppløsning. Anbefales!
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketDei hadde vore gifte i femten år. Kva visste ho om kva han tenkte? Ho kjende han innanfor ramma av eit tett samliv, men ikkje utanfor.
Trur du personlegdom kan unnskylde kva som helst?
'Faen ta deg! Korfor gifte du deg aldri om att!' 'Eg gadd ikkje,' sa ho med eit smil. 'Ah, no kjem sanninga fram!' satte han i. 'Bak all den hektiske energien eg såg på som så rosverdig, ligg det altså ei monstrøs giddeløyse. Det tar jo på å leve saman med nokon.'
Det handlar om å overgå kvarandre i å hugse ting, og ingenting anna. Det berre viser kor gamle vi er.