Ingen lesedato
Ingen favoritt
Ingen terningkast
Ingen omtale
Omtale fra forlaget
Ein forfattar låner huset til ein ven i nærleiken av eit fiskevær på Island for å skrive ei bok som ikkje vil ta den forma han ynskjer. Han blir distrahert av omgjevnadane og endå meir av tilbakeblikk på eige liv. Forfattaren har lite kontakt med andre og synest ha akseptert isolasjonen som kunstnarens lodd.
Ein fragmentprega dagboksroman i fire bolkar delt inn etter årstidene, der Gyrdir Elíassjon tek opp tråden frå romanen Ved Sandelva, og skriv ei ny, tankevekkjande historie om ein kunstnarlagnad.
Forlag Bokvennen
Utgivelsesår 2014
Format Innbundet
ISBN13 9788274884540
EAN 9788274884540
Serie Kunstnartrilogien (2)
Omtalt sted Island
Språk Nynorsk
Sider 109
Utgave 1
Tildelt litteraturpris Bastianprisen. Voksen 2015
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Blir det en bok av det som denne forfatteren skriver? Hvem vet, den blir i hvert fall ferdig, men mye står i veien for at den blir god. Det kommer noen brev som vi aner kan ha noe med forfatterens sinnsstemning å gjøre. Fikk en følelse av at bokas hovedperson faktisk liker den ensomheten han har valgt å oppsøke.
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketAlbert Camus råka spikaren på hovudet då han sa: "Lediggang er ein god målestokk for personlegdomen. Einaste fyrsteklasses personlegdom toler å gjera ingenting."
Den som er einsleg, er alltid einsleg, endelaus einsleg, inga samvere kan endre det.
Fyret blinkar om natta når eg vaknar for å få meg ein vass-sup. Det er ei raudleg ljosstripe som skyt seg utover havflate lik ei ormetunge.
Somme forfattarar lever like lenge som lekamen deira er verksam. Andre lever lengre.
Eg går frammed kafeen på veg ned i fjøra. Det blenkjer i dei brunmåla glaslemene i vintersola. Ikkje mangt er like deprimerande som ein stengd kafé.
Det finst altfor mykje folk som trur at verda einaste er dei sjølve. Det finst altfor mange av oss.