Bokelskere.no

Eg les The Finkler Question av Howard Johnson. Veldig fascinerande bok.

Mr. Vertigo er ei spennande bok, full av dramatikk og action. Walter si livshistorie er ei reise i historien om Amerika i første halvdel av 1900-talet. Walter tar oss med gjennom depresjonen på den aude landsbygda i Midtvesten, til Chicago sitt mafiamiljø, vi får delta i showbiz i dei store byane og inn i den tørre ørkenen i Nevada. Det er nesten som på film. Og fordi Paul Auster er ein slik dyktig forteljar, lar eg meg overbevise av den aldrande Walt si engasjerande, men samtidig så urealistiske og usannsynlege, forteljing om livet sitt. Walter utvikler seg som kunstnar, før han faller frå den store høgda han står på. Og dei refleksjonane han gjer seg om denne utviklinga, er sannsynlege og realistiske, og ikkje minst gode.

Eg tenker at "the icing on the cake" er meir "prikken over i-en" eller "krona på verket", som noko positivt, medan "det var bare toppen av kransekaka" tenker eg på som noko negativt, som slikt ein seier når ein blir spruta søle på medan ein venter på bussen, når ein allereide er for seint ute og ikkje finn lommeboka si, eller noko i den duren.

Eg er einig i at det er mykje slurv, og eg har også ofte undra meg over vala einskilde oversettarar gjer. Eg måtte leggje vekk den norske oversettinga av Toni Morrison si Nåde etter ti sider i frustrasjon over Torstein Bugge Høverstad si Harry Potter-liknande omsetjing. Norwegian Wood kom eg gjennom med eit nødskrik, i frustrasjon over dei mange dårlege formuleringane.

Likevel: Det er framleis mange gode oversettarar som gjer ein god jobb! Kari og Kjell Risvik imponerer stadig, det same gjer Henning Hagerup! Isak Rogde gjer også ein god jobb i Tårnet. Eg vil gjerne slå eit slag for dei gode oversettarane også!

Make-up-sexen som blei til sminkesex i Friends er vel også ein klassikar...

Eg har akkurat lese Mr. Vertigo av Paul Auster. Morsom bok, men eg har likt dei andre Auster-bøkene eg har lese betre.

Vi les ei valfri bok kvar i månaden, så til nå har det ikkje vore organisert kva bok som blir lese.

I tillegg har det vore litt snakk om å arrangere samlesing av større verk. Krig og fred har vore nemnd. Dette forslaget kom opp i den andre tråden, og då blei det vel sagt at vi kan vente med neste samlesing til dei som les Don Quioute er ferdige med den, slik at det ikkje blir så mange parallelle samlesingar som dei same folka er med på. Men det går jo at å bli einige om å lese einskilde bøker, for dei enkelte.

Eg har begynt å bruke den engelske lista frå 2006, men eg ser at det er mange fleire bøker eg har lese dersom eg kombinerer med den norske. Vi har ikkje laga så strenge reglar på dette, så det er litt opp til ein kvar.

Eg har ikkje komme til Rusdie ennå. Dei listene mine har visst ein tendens til å endre seg undervegs. Men sommaren er ennå lang...

Never Let Me Go er veldig god. Den har eg nettopp lese!

Dei fleste aviser har arkiv. Aftenposten har sitt på nett, som nokon nemner under. Elles kan du gå på bibliotek og lese dei fleste gamle aviser som mikrotekst.

Når det gjeld biblioteka, skal du heller ikkje undervurdere bibliotekarane. Dei har ei fireårig utdanning og stor kompetanse innafor det å hente fram informasjon. Og mange av dei synest det er veldig morsomt å bli brukt også.

Det finnst fleire detaljerte historieverk, Grimberg sitt er gammalt, men framleis veldig godt.

Bibsys ask og A-tekst er også gode søkemotorar, når du skal leite etter konkrete emner. Eg er litt usikker på om du kjem inn på A-tekst som privatperson, men du vil i alle fall komme inn frå biblioteka.

Eg har sjølv vore bortreist nokre veker nå, og trur, som Ingrid skriv under at ferietida preger forum. Eg er meir ute, er mindre på nett og sitt mindre framføre pcen. Det preger andre forum eg er medlem av, så det skulle ikkje overraske meg om det preger dette forumet også.

Eg synest i alle fall ikkje det er naturleg å dra med pcen på storbyferie for å sjekke forum, eller å sette meg til å diskutere bøker med "frammande" på nett, når eg er saman med familien på hytta, så det er ikkje så rart i mine auge.

Eg likte også denne boka godt. Det forteljartekniske, den utanforståande guten som ikkje skjønner kva som foregår rundt han og den naive skildringa av det grusomme gjer dette til god lesing.

Det hadde vore veldig kjekt å vere med i alle fall. Håper på ny runde neste sommar!

Veldig bra initiativ. Eg får heller ikkje til å vere med, dessverre, på grunn av ferie (det stod høgt på lista mi, men det var visst ikkje eit hardtslåande argument for alle involverte partar).

Denne har eg kjøpt. Eg gleder meg til å lese ho.

Eg lærer meg kva slags anmeldarar/bloggarar/bokelskarar som har same smaken som meg og ikkje. Og eg høyrer nok meir på kva nokon seier, enn andre. Dersom eg stadig erfarer å ikkje like det same som ein annan, vil eg nok høyre mindre på denne.

Eg ser også på begrunnelsar. Eg har svært mange gonger opplevd å ikkje like "ei varm og rørande historie", så dette er ikkje eit argument som når inn hos meg. At ei bok er ein pageturnar veit eg også av erfaring at ikkje treng bety at eg liker ho. Så det hender ofte at eg vel bort rørande historier og pageturnarar, utan at eg opplever at eg går glipp av noko stort.

Når det gjeld bøker eg vel å lese, bruker eg nok mange ulike fora for å finne fram til desse. Men eg trur at anbefalingar frå favorittbloggarar som eg veit eg deler smak med, oftast står høgast i kurs hos meg.

Eg har alltid hatt eit veldig rotete nattbord, med bokstablar både oppå og under. Men etter at eg fekk lesebrett, har eg fått eit ryddigare nattbord. Nå har eg bare The Sea av John Bainsville og Panserhjerte av Jo Nesbø og lesebrettet liggjande.

Eg har veldig lyst til å lese The Remains of the Day også. Det gav meirsmak.

Eg har også lese to tilsaman, så då er vi like langt.