Dødsbu
dikt
av Øyvind Rangøy (forfatter).
Aschehoug 2021 E-bok
Kjøp boken hos
Omtale fra forlaget
Han reiste frå ei levande bygd på norskekysten, med sjarkar og fisk og bilete på veggene av båtar og menn. Eit halvt liv seinare vender han tilbake fordi nokon er død. Bygda er ikkje som før - eller er det han som ikkje er det? Kva gjer tida med menneske og stader, landskap og næringsvegar? Kva blir borte? Kva held stand? Og kva går over i noko anna? Dødsbu er ei bok om det ein arvar og dei ein arvar det frå, det ein var og det ein er - og om kvifor ting ikkje berre få kan vere slik dei aldri har vore. Kan hende eg såg deg frå sida den dagen - såg deg sjå opp utan å sjå heile biletet «Merk den fine balansen mellom kulturskildringa og det spesifikke (...) dei [dikta] er skrivne med ei stødig hand som veit kva ho gjer.» Hadle Oftedal Andersen, Klassekampen «Uvanleg sterk norsk diktdebut med ramsalte bilete frå eit blåsande øysamfunn og eksistensielle spørsmål om liv og død.» Knut Ødegård, Vårt Land «Dikta til Øyvind Rangøy verkar mogne og kombinerer ein sterk rytmisk impuls med ei fascinerande biletskapande evne.» Sindre Ekrheim, Dag og Tid «Rangøy skriv med varmt hjarte og skarpt, om enn nostalgisk, blikk om ein liten plass på norskekysten. Det gjer han i eit språk som er slåande presist og vakkert.» Anne Cathrine Straume, NRK
Bokdetaljer
Forlag Aschehoug
Utgivelsesår 2021
Format E-bok
ISBN13 9788203368639
EAN 9788203368639
Språk Nynorsk
Sider 79
Utgave 1
Finn boka på biblioteket
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Bokelskeres terningkastfordeling
0 0 3 0 0 0Diskusjoner om boka
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketSitater fra dette verket
Tove Obrestad Wøien siterer Dødsbu av Øyvind Rangøy (side 11)
11:25, 19. mars 2023 Ingen har det som favoritt.
Eg kjem frå ein stad der vinden seier seg sjølv.
Gjer seg ikkje til, seier det han seier så det pip mellom novene, susar i nakne og
krumbøygde rogner, brusar og buldrar, symfonisk og salt.
I sengene vaknar det nakne hjarte. Dei gjer seg ikkje til, vaskast der saltvatn
sprengjer og flør. Står opp i trehus, går knirkande trapper og ser gjennom glas
med gråkvite render på lys som minkar og veks.
Eg kjem frå ein stad der båtar går ut i grålyse timar, der grå mus raslar i gulgammalt
gras. Det finst steingardar der og sprokne, opprivne kystar og sjeler. Folk veit
ikkje kva dei skal seie. Men vinden sier seg sjølv.
Tove Obrestad Wøien siterer Dødsbu av Øyvind Rangøy (side 75)
11:28, 19. mars 2023 Ingen har det som favoritt.
Eg ser meg sjølv, 15 år.
Eg går bort til meg sjølv og tenkjer: skal eg seie noko?
Eg ser ikkje opp, er for oppteken,
ansar meg ikkje.
Eg tenkjer: skal eg rope? Vil eg vite?
Eg dreg berre pusten, formar ord - og teier.
Høyrer på songen. Endrar ikkje orda.
Og legg på ei andrestemme
Tove Obrestad Wøien siterer Dødsbu av Øyvind Rangøy (side 76)
11:30, 19. mars 2023 Ingen har det som favoritt.
Ein gong skal eg sjå tilbake
og tenkje: dette livet har eg levd.
Då skal eg gråte elvar.
Då skal eg le fuglar.
Då skal eg sleppe hammen og
flyge over hava som ein tanke og
lande mellom duvande tareblad
som ei stor kjensle av sona vanvit
og trutna kjærleik -
og der, i vatn og sollys
skal det framkallast, endeleg frigjort
frå alt som aldri vart
Legg inn et nytt sitat Se alle sitater fra verket
Bokelskere som følger boka
6 bokelskere følger dette verket.
Se alle bokelskere som følger dette verket
Andre utgaver
-
1.
-
2.
