Dikt i samling
av Halldis Moren Vesaas (forfatter).
Aschehoug 2012 Heftet
Kjøp boken hos
Omtale fra Den Norske Bokdatabasen
Boka inneheld diktsamlingane Harpe og dolk, Morgonen, Strender, Lykkelege hender, Tung tids tale, Treet, I ein annan skog og Livshus. Ho inneheld òg barnedikt skrivne for Thorbjørn Egners lesebok og lause dikt skrivne i perioden 1955-1977. Nokre dikt er utelatne av forfattaren, særleg frå dei første samlingane.
Omtale fra forlaget
Boka inneheld diktsamlingane Harpe og dolk, Morgonen, Strender, Lykkelege hender, Tung tids tale, Treet, I ein annan skog og Livshus. Ho inneheld òg barnedikt skrivne for Thorbjørn Egners lesebok og lause dikt skrivne i perioden 1955-1977. Nokre dikt er utelatne av forfattaren, særleg frå dei første samlingane.
Bokdetaljer
Forlag Aschehoug
Utgivelsesår 2012
Format Heftet
ISBN13 9788203352041
EAN 9788203352041
Språk Nynorsk
Sider 335
Utgave 1
Finn boka på biblioteket
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Bokelskeres terningkastfordeling
11 12 3 1 0 0
britt kejoSitater fra dette verket
Kirsten Lund siterer Dikt i samling av Halldis Moren Vesaas (side 97)
19:24, 9. januar 2012 2 har det som favoritt. Kommentarer: 2
Eg kvistrar ditt namn
Eg kvistrar ditt namn i den store natt.
Det er alt eg eig.
Det er alt det lys eg veit om i natt,
eg tenner det no, ditt namn, ditt namn.
Men natta er mørk som før.
Mitt sinn er ein loge avdi du er til
- er til, men er ikkje her -
og blodet ein blome, heit og still,
utsprungen fullt i natt
til fåfengt å ange, for ingen.
Ustanseleg gir eg, berre med det at eg er,
mitt sinns lys, mitt blods eld
til natta aleine.
Men natta er kald som før.
Kirsten Lund siterer Dikt i samling av Halldis Moren Vesaas (side 334)
15:53, 11. januar 2012 Ingen har det som favoritt.
Nesten ingen ting
Utgangsporten i sikte.
Da samlar ein saman
det ein vil ha hos seg
så lenge ein er på denne sida.
Sorterer ut.
Streng sortering.
Likevel så mykje
som er verdt å halda fast på?
Det. Og det. Og det.
Kva som er mest verdt
veit eg ikkje,
og kva tyder vel mål og vekt?
Men no i solefallet
i dette tunet der eg har trødd i seksti somrar
blir hjartet fullt av takk og pris
for noko som er nesten ingen ting.
Kvitkløveren som myldrar
rundt skolt tett ved rund skolt
rundt steinane og i vegkanten
og lar sin søte, blyge pust
så vidt merkast i den lufta ein andar inn.
Og linerla. Vipestjert i soloballett
på rekordraske bein
fram og tilbake, hit og dit.
Alltid berre ei.
Skulle tru det var den same
gjennom alle dei seksti somrane.
Kvitkløveren. Linerla.
Så smått. Så stillferdig.
Ja. Og så dyrbart.
Nesten nok, berre dette, i kveld
Kirsten Lund siterer Dikt i samling av Halldis Moren Vesaas (side 103)
15:27, 12. desember 2011* Ingen har det som favoritt. Kommentarer: 1
I haustmørkret
Vi sat og skremde oss sjølve så titt
kring åren i Skrubbhulu-koia,
med hauststormen herja i skogen vidt
og bar seg og mest-som oia.
Så mykje var hendt just i traktene her,
vi kvistra om alt vi visste:
då mordaren låg på sitt siste.
Ein haug innved vegen var sikkert ei grav,
og attom ei steinrøys der gret det.
Han Stor-Halvor høyrde no' rart her ein kveld,
som sang frå ein kjellar, slik lét det.
Og det som han godfar såg då'n var ung
var for fælt til å bli opendaga.
- Vi tagna fortenkt. Og fór saman med eitt - ?
nei det var berre stormen som klaga.
Han Knut som var eldst, han lova ein kveld
ei krone til den som torde
gå ut litt aleine. Ein freistande sum -
vi torde ikkje ta han på ordet!
Vi trykte oss tettare saman og la
på varmen. Som haustnatta ruvde
svart innpå ruta! Snart laut vi vel gå
- det var ikkje fritt for vi gruvde.
Vi hadde ei von at ein vaksen kom
og henta oss heim, men det nytta
så sjeldan å venta. Og elden brann ned,
då var ho ikkje trygg lengre, hytta.
Då smaug vi oss ut og tok vegen heim,
tvers gjennom skrømt-skogen gjekk'n.
Vi klumpa oss saman og labba i veg,
men tykte vi kom kje av flekken.
Lell heldt vi redsla vår inne, som glør,
så lenge vi følgdest åt alle.
Men snart var dei heime att, unga frå Mo
og Hagen og'n vesle-Per Fallet.
Og tre-eine vart vi att, vi som sku' lengst.
Då spraka ho opp i ein loge,
vill - ja vellystig - den mørja av angst,
og sanselaust la vi på floget.
Kirsten Lund siterer Dikt i samling av Halldis Moren Vesaas (side 71)
13:28, 9. mars 2012 Ingen har det som favoritt.
Frø
Flaum, flaum er livet,
og vi er frø,
frø i ei vårelvs vald.
-Kvar er vår mold?
Like ned til vår straumveg
stig skog og enger.
Vi óg skal bli
til skog og enger ein dag
-er det her?
Men støtt går straumen forbi.
Vår elv skal ut til havet.
Men vi er frø.
Flaumen glitrar og syng om leiken vår,
er vår vogge
og våre venger.
Ein er hans vilje:
alltid lenger, alltid lenger.
-Kvar er vår mold?
Kirsten Lund siterer Dikt i samling av Halldis Moren Vesaas (side 293)
20:21, 16. mars 2012 Ingen har det som favoritt.
Utrolig
Det er så utrolig
ikkje til å fatte
så reint bort i veggene
reint bort i natta
så utanfor alt
ein kunne ha tenkt seg
så vrangt å handtere
-og det gjer meg så meningslaust glad!
Legg inn et nytt sitat Se alle sitater fra verket
Bokelskere som følger boka
211 bokelskere følger dette verket.
Se alle bokelskere som følger dette verketLister som inneholder dette verket
Det er mange fine og gode bokomslag som viser portretter/bilder av mennesker som fotografi, tegninger eller billedkunst på bokomslagene.
Jeg har laget ei liste fra noen av "mine" bøker over de bokomslagene jeg synest utmerker seg.
Dere har sikkert deres egne favoritter.
Andre utgaver
-
1.
-
2.
-
3.
-
4.
-
5.
-
6.
-
7.
- 8.
- 9.
- 10.