Ingen lesedato
Ingen favoritt
Ingen omtale
Omtale fra forlaget
Ho tok av seg blusen og sa ho var bibliotekar er ein roman om ugifte Ivar. Han er både fundamentalist og ekstremist. Ikkje berre trur han på den absolutte kjærleiken, han trur på ekteskapet også. Kosta kva det kosta vil.
Forlag Piggsvin forlag
Utgivelsesår 2012
Format Innbundet
ISBN13 9788299839525
EAN 9788299839525
Språk Nynorsk
Sider 205
Utgave 1
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
en liten perle av en roman. koste meg med denne. liten bok med mye innhold
Ivar er 40 år, arbeidar i bank og har gitt ut eit par diktsamlingar på eige forlag. Dessutan har han svært lyst å gifta seg, og fell for alle kvinner som kjem hans veg. Derfor er det ikkje lett når han, på grunn av si stilling som publisert forfattar, blir beden om å halda skrivekurs for to eks-narkomane og deira veninne. Ivar går i gang med jobben med stor ansvarskjensle, og gjer nok meir enn det som kan ventast av ein lærar i skrivekunst.
Tittelen på boka seier mykje om resten av innhaldet. Det er humoristisk, naivt, litt flaut og alltid om damer. Naiviteten til Ivar gjennomsyrar heile skrivestilen, og sjølv når det vert skummelt, når torpedoar på innkreving føl vår helt og hans veninner til den spanske solkysten, når ei lita jente vert trua på livet og Ivar burde oppdaga at livet ikkje er so snilt som han skulle håpa – ja, då er det likevel naiviteten som reddar både han og boki som heilskap. Det er lettlese, med enkle og verknadsfulle illustrasjonar og ein hovudperson ein ikkje kan unngå å verta glad i – men med eit underliggande stikk til alle som er single, sjølvstendige og sjølvrealiserte. For kva gjer ein ikkje for medmenneska sine når ein trur på kjærleiken og ekteskapet, og forelskar seg i alle kvinner ein er åleine med?
Fyrst publisert her
Ivar er 40 år, jomfru og på jakt etter ei dame han kan gifte seg med.
Ivar tror på både Gud og ekteskapet; koste hva det koste vil.
Livet til Ivar er ganske kjedelig; akkurat som han selv, en da han blir bedt om å lede et skrivekurs for tre eksnarkomane damer eskalerer det hele. Ivar tar kurset på alvor, men naiviteten hans gjør ferden farefull...
Ivar er en skikkelig skrue full av motsetninger. Mye å diskutere.
Ivar; ein svært einsleg bankmann og
lyrikar, med bok på eige forlag, hevdar å kunne sjå kven av jentene som er einsam - og han er så gifteklar at han er open for å gifta seg med alle han ser. Han jobbar i bank, men sidan han og kan å skriva, takker han ja til å kjøre eit skrivekurs for nokre jenter som eit forsøk på å få dei vekk frå skråplanet, og inn på ein stø kurs igjen. Herifrå går det ikkje akkurat stødigare og stødigare for denne gifteklare karen, for han tek dei med til sørspania, han er dumsnill, og får nye inntrykk.....
Lett og forutsigbar sommerlektyre, oppdelt i veldig mange søte små kapitler.
En liten, lettlest og morsom bok! :-)
Sitat: "Eg blir forelska i alle kvinner eg er åleine i eit rom med. Ser ein litt stort på det: alle kvinner i verda som eg kunne enda opp med å vera åleine i eit rom med. Det er, potensielt, veldig mange. Eg forvekslar ikkje dette med seksuell lyst. Det er snakk om sann forelsking. Den første som så vidt hadde hinta, på eit eller anna vis, ville eg ha fridd til og støtta økonomisk og på alle vis elles."
Hele min omtale finner du på bloggen min Betraktninger
En annen forfatter med glimt i øyet. Ler du ikke av denne, så....Et lite blogginnlegg jeg skrev etter å ha lest den i april 2013
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketHo kunne med godt samvit ha reist på venninnetur fleire helgar på rad. Om det var det ho ville. Eg er ikke nødvendigvis så spanande å vera saman med, så ho ville nok hatt behov for å lufta seg.
Det er krise for fleire viss eg fekk meg eit liv, kven skal då vera den som har det verre enn dei?
Det er mitt ansvar når folk ikkje veit kva dei skal seia, når maten er forseinka, eller toget, eller bussen, eller når filmen ikkje var kjekk likevel, eller maten, når ting ikkje innfrir, når det går i stå. Det er mitt ansvar å bøta på det.
Eg trur ikkje det er mogleg for ei kvinne å innfri dei forventningane eg har til å elska. Og sjølv om eg prøver å vera realistisk på kor bra det eigentleg kan vera, å liggja med nokon, så er eg likevel forventningar som sannsynlegvis er heilt Himalaya. Berre å kunna sova med ei kvinne éi einaste natt ville løyst meg opp i lukke, då kunne eg berre ha døydd, forsvunne, bli løyst opp slik lik bklir løyste opp i syre av mafiaen. Men eg er vel redd kvinner. Dei er så sterke.
Dagane et kvarandre, eg går gjennom tida, kroppen skjør av lengt.
Som lyrikar med bok på eige forlag hevdar eg å kunna sjå om folk ser einsame ut.
Eg er stressa, som vanleg er eg stressa for å sikra mine medmenneske absolutt lukke og velferd. Eg kjem til å slita med denne nevrosen resten av livet.
Karsten er påteken alminneleg. Han er forviten som ei heimeverande kjerring som nett har begynt som fersk legesekretær hos kommunelegen.
Nett no er eg galvanisert av glede. Ja, om eg nett no hadde hatt ein nystemd sitar i hende, så hadde eg sunge.
Kjære Gud. Eg har prøvd å halde boda dine. Særleg det sjette. Eg har bede og bede om ei kvinne. Eg ber framleis. Eg lengtar ikkje etter hor og føreseieleg nihilisme. Eller etter ei som angrar på at ho vaknar saman med meg. Gi meg ei kvinne. Ei god ei. Ei du synest passar. Ei som også lengtar. Ei som er åleine. Ei som eg kan sjå tv-seriar med. Ei som eg kan drikka vin med. Ei som eg kan le med. Ei som eg kan feira jul med. Eg er trøytt og utsliten av lengt og begjær. Eg har sett med begjær på andre kvinner, også gifte. Jorunn. Beate. Hildegunn. Ina. Jannicke. Gunn-Line. Lina. Ingunn. Liv. Trude. Anna. Lise-Sofie. Jorid-Anette. Dyveke. Sylvia. Det er mange eg ikkje veit namna på også. Dei fleste er andre sine kvinner. Eg treng ei som er mi. Som eg kan gifta meg med. Eg lengtar slik. Og når eg sjølv ikkje veit at eg lengtar, så lengtar kroppen. Eg vil sova med ei kvinne før eg døyr. I alle fall vil kroppen min det. Kroppen skrik. Gi meg ei kvinne som eg kan dela livet med. Eg er førti år, og eg er redd for at eg har venta forgjeves. la meg ikkje venta meir. Det ber eg om. Herre – høyr mi bøn.
korte bøker som er usedvanlig søte, sære eller sjarmerende. Korte bøker med store fortellinger gil tross for få sideantall.