Bokelskere.no

Er dette den eneste boka her inne av Zane Grey ? (Norah har også denne) Tror det er utgitt 48 stk. innb. på Norsk-(jeg mangler 2)Hvordan får man lagt inn de andre 47? De finnes ikke her inne.

Jo, Platons "Staten" er opplysande på den måten at vi her finn idealistisk filosofi i si mest reindyrka - og vakrast skildra - form. Dialogen tek opp det mest av plassen i bind V av "Samlede verker"; den fyrste teksta er "Kleitofon", som kanskje ikkje eingong er forfatta av Platon. Eg las "Staten" ein gong i Delfi, i skuggen under sypressane og mens sikadane surra, under eit to vekers greskkurs ved Apollons heilage lundar. Det er Henning Mørlands sikre omsetjing som er brukt - ein fryd er det å lese korleis dialogen mellom Sokrates og Glaukon driv diskusjonen mot erkjenning framover. Eyólfur Kjalar Emilsson var førelesar om Platon og Plotin; etter innleiinga i dette bindet har han skrive "Til Ketils með góðum kveðjum" til meg. Han likte at eg kunne tale med han på islandsk; "Koma og setjast við íslenska bordið," sa han - eg kunne få sitje hos dei islandske deltakarane og ete gresk mat og drikke gresk vin. Men "Staten" lyt ein ta i fleire rundar. Ofte er det vanskeleg å følgje tankegangen, men eg er no på god veg til kunne ein del av og om dette verket - som eg ikkje er einig i, men som er så grunnleggjande for å skjønne viktige sider av åndslivet vårt og kulturdebatten også i dag, og som ein blir fascinert av, uavhengig av standpunkt til idélæra og den noko udemokratiske statslæra.

Eg lurte på korleis denne fine boka ville slutte - og kan vel vere einig med deg i at slutten står tilbake for resten, men det er heller ikkje godt å vite kva som ville ha vore ein god slutt på romanen ...

Jo, det passar nok best her, ja. På spansk er tittelen "Travesuras de la niña mala". "Travesuras" tyder "narrestrekar", "skøyarstrekar", det som ein gjer når ein er slem, og "mala" kan tyde "slem", "dårleg", "stygg", "ulydig", "rampete", "vonskapsfull". Eg synest likevel at "Rampejenta" kan vere ein treffande tittel på norsk.

Historia di gjorde inntrykk. For snart eit snes år sidan døydde ein av elevane mine i ei ulykke. Ved båra tok eg utgangspunkt i Shakespeares 18. sonett.

Ja, Arkhilokhos er frodig. Jarvoll er dristig - ja, ikkje derfor, då - som gir seg i kast med dette: Mykje er vanskeleg å omsetje, for ikkje å seie gjendikte. Gjendiktarane har opp gjennom tidene valt mange ulike løysingar, og Jarvold kjem etter mitt syn heiderleg frå jobben, i alle fall i dei tilfella der eg for mange år sidan gjekk til originalen. Somme stader bruker han fantasien, men når ord manglar og der tydingane er mange, har han heller ikkje særleg anna å bruke.

Mario Vargas Llosa er emne for ein artikkel her, av Birger Angvik: Fin kommentar til delar av forfattarskapen! Oddmund Løkensgard Hoel er med på å oppklare korfor nynorsk (inntil vidare) ikkje er eit byfenomen, og Jon Hellesnes presenterer viktige sider ved Hannah Arendts tenking. Angrar ikkje på at eg byrja å abonnere att.

Akkurat!

Eg er likevel på ingen måte imponert over denne delen av Notakers litterære produksjon (kanskje det var fordi at eg liker han at eg hadde venta meir av han her), men kunne aldri tenkje meg å kvitte meg med boka, nei. Ho kjem nok til nytte. Ikkje rart at det flyt over av bøker heime hos eg ...

Kontingenten er ikkje så høg, då - og så får ein tidsskrift to gonger i året, er det vel ... Men eg hugsar ikkje heilt frå i fjor - kanskje litt meir å betale i inngangspengar for ikkje-medlemmer?

Caravaggio finst det mange bøker om. Dette er ein grundig biografi - ja, fyrst og fremst ein biografi, og ikkje utdjupande om kunstverka, men dei er med, både tolkingar og mange illustrasjonar. I Roma prøver vi alltid å få bu på Adriano, på Campo Marzio, der Caravaggio sjølv budde og der fleire dramatiske hendingar i livet hans utspelte seg, og nær kyrkja Sant' Agostino, med den vakre altertavla.

Sigrid Undset-selskapet (www.undset.no) har møte 16.3. kl. 19 i Aschehoug forlag. Kanskje reiser eg inn for å høre Elisabeth Aasen snakke om "Sigrid Undsets middelalder. Fra klosterkvinner til Kristin Lavransdatter".

Nei, men Lonely Planet ("Andalucía") har no fakta, i alle fall. I Historiebokklubben kjem det ei bok om Spanias historie. Det afrikanske kultursenteret i Oslo har fleire arrangement framover om den arabiske kulturen i Andalucía. Eg har ei bok om spaserturar i Granada. Alhambra-butikken i Granada har mange bøker, men eg hugsar ikkje titlane. Skal skrive når eg kjem på noko. Her (http://www.kosmikomiko.com/?cat=6) er litt lyttestoff på spansk.

Endå ein gong ferdig - om ein kan bruke det ordet om Sigrid Undsets bøker - med "Husfrue". Denne gongen var det ikkje mest forholdet mellom Kristin og Erlend som opptok meg mest, men forholdet mellom Kristin og faren, mellom Lavrans og Ragnhild og mellom Kristin og Simon. Foreldra blir ein viktig kontrast - men også parallell - til Kristins samliv med Erlend. Alt dette hadde forfattaren tenkt ut før ho skreiv bøkene. Ingenting vart endra av det opphavlege konseptet, berre skildringa av Simon Darre, som Undset var meir og meir glad i. Så var han då òg ein real kar.

Tastefeilen er retta. Blir neppe den siste. I ei bok av Næss som ein kamerat har, står det at Vergil har forfatta "Iliaden" (elle kanskje det var "'Aeneiden' av Homer). Og slikt gjer meg - halvt i spøk - skeptisk.

Får lyst til å lese "Den tvilende Thomas", men er skaptisk til lovtalene: I ei av bøkene sine skriv Næss om "'Iliaden' av Vergil"...