Bind 2 i Sverre-trilogien handlar mest om korleis Sverre i spissen for opprørsflokken Birkebeinarane utfordra Erling Skakke, som på den tida styrte landet i påvente av at sonen Magnus Erlingsson skulle bli konge. Her er det alliansebygging, geriljataktikk og posisjonering over ein lav sko. Krigslukka snur og snur i mange omgangar, og meir enn ein gang må birkebeinarane legge ut på farefulle ferder i ufyseleg ver.

Erling Skakke var ikkje av kongeleg byrd, men var gift med dattera til Sigurd Jorsalfare, og sonen Magnus var såleis av konge-ætt sjølv om ein strengt tatt måtte følge den mannlege blodslinja for å kunne krevje å bli konge. Erling framstillast som ein omsynslaus og maktsjuk herskar, som sørgar for å få tatt livet av alle, inkludert sin eigen steson, som kan tenkast å true Magnus sin posisjon som framtidig konge. Magnus på sin side er av eit veikare slag. I det minste i denne boka.

Mykje av handlinga i boka dreier seg om å få kontroll over trønderhovudstaden. Her byttast det makthavarar nesten like ofte som eg byttar bukse. Vel, i der minste oftare enn eg handlar ny ytterjakke. Sidan eg kjenner byen ganske godt var det ekstra moro å lese Holt sin framstilling av dei historiske hendingane der. God bok, og etter mitt syn den mest underhaldande av bøkene i trilogien.

Då mor mi skulle flytte over i eit mindre husvære, fekk ho brått ikkje plass til så mange av bøkene sine lenger. Snill som ho er så lot ho etterkomarane forsyne seg med det dei hadde lyst på. Sjølv om vi var fleire som ville ha så var det likevel eit rikhaldig skattkammer å plukke frå.

Dette er det eg sanka med meg.
Takk, kjære mor.

Bøker eg har lest eller har leseklare i bokhylla der tittelen har konge, dronning eller andre adelege titlar i tittelen.

Popularitetsoversyn:
Konge: 9
Dronning: 2
Prins: 2
Fyrste: 1
Grevinne: 1
Keiser: 1
Lord: 1
Prinsesse: 1