Bondeheimen ligg langt frå Voss,
her har dei meir enn heime hjå oss
Bondeheimen, tradisjonar og skikk,
frå raspeballar til lett erotikk.

For bondeheimen har enkeltrom,
med TV- kanalar eg no lærer om.
Eg sit på rommet og får ikkje fri,
frå dette dei kallar for pay- TV.

I TV på veggen kroppar vert knadd,
Ynkande damer stikk ut bak ein sladd.
Eg er opp om natta, føler meg frekk,
eg håpar iherdig at sladden går vekk.

Eg ringer ein kompis, litt over tre,
han lurer nok på kva eg styrer med,
eg guffar opp lyden før praten er omme,
så han kan forstå eg har jenter på rommet.

Eg knuste ei rute
på bilen hans far,
far vart forbanna
far min er hard.

Far sa eg fint
fekk betala for meg,
men pengar den gong
det hadde ikkje eg.

Far min skreiv gjelda
i bok med raud penn,
eg minnest det vel
han fekk gjelda igjen.

Tre tusen spenn
kosta reparasjonen
nett det eg fekk hjå
far til konfirmasjonen.

Diktsamling i bokhandlardrama.

Inne i ein bokhandel
ligg eg-ei bok i frykt,
eg er ei samling dikt
som ikkje har det trygt.

Eg føler meg så utrygg
mellom bøker, tonn på tonn,
frå ekle " Ord om lykke "
til svære leksikon.

Eg er ei bok i redsle,
gøymt inne i ein krok,
bak ein diger dunge
Med Kjærstads nye bok.

Eg ropar til ein kunde :
" Kom og redd meg no! "
Folk kjem bort og blar ei stund,
og vel ut Erlend Loe.

Men alt går vel til slutt,
ein kunde gjer meg stolt,
han legg meg inntil Ari Behn,
og oppå Anne Holt.

Ingen draumemann.

Eg er ingen draumemann
for deg som stiller krav.
Eg er ein av mange menn,
det finst så mange av.

Eg er slettes ingen draum,
men kun eit substitutt,
mens kvinner går og leitar
og finn mannen sin til slutt.

Eg er regelrett ei trøst
til dei finn draumemannen sin,
og mens dei leitar rundt i blinde,
er det kjekt å steppa inn.

Banale bilde frå mitt heilt eigne bryllaup.

Ingen ville ha meg,
det var slett ikkje bra,
unntatt meg sjølv,
det skal eg ha.
Eg fridde til meg,
då gjekk det bra,
for svaret eg fekk,
var eit klokkeklart " ja ".

Det vart borgarleg bryllaup,
det passa i grunn,
for eg og meg
har budd saman ei stund.
Det vart storfest i heimen,
og bryllapsreiseplanar,
men kjærleiken rustar
av inngrodde vanar.

For dagen derpå
kom det tvil i meg,
det heile gjekk gale,
det skjønte då eg.
Eg vart fortvila,
eg vart forbanna,
på meg som gjekk rundt
og var klar for ei anna.

Det vart kjensler og tårer,
eg var deppa og svak,
det vart krangel og husbråk
og skilsmissesak.
Men ingen vil gi seg
og kasta ein klut,
for eg og meg kranglar
om kven som må ut.