Herbjørn Sørebø var eit kjent anlete på NRK Dagsrevyen for nokre få tiår sidan. I tillegg til (eller kanskje som ein konsekvens av) det journalistiske virket så gav han også ut nokre titals bøker innanfor eit breidt sjangerspekter. Hovudvekta av bøkene, i alle fall dersom ein tel antal titlar, er likevel humoristiske bøker av ymse slag.

Norske Smil er den første i ein heil serie med vitsebøker som kom ut årvisst gjennom det meste av 80-talet og byrjinga av 90-talet. Det gjeng fram av forordet at vitsane er sendt inn til Det Norske Samlaget av folk frå heile landet, og eg reiknar med at Sørebø då blir meir å reikne som ein redaktør av innhaldet. Boka er illustrert med treffande teikningar av Audun Hetland.

Dette er nok ei vitsebok som er meint å vere for alle aldersgrupper, så innhaldet er for det meste ganske lite spenstig. Mange poeng var i overkant enkle, nokre har ein høyrt før, og for eit par-tre av stubbane så forstod eg ikkje poenget i det heile. Ein god del av vitsane spelar på kjønn og/eller sex, men kan ikkje seiast å vere grove. Men der er også ein del verkelege perler i samlinga. Ein skal uansett vere ein ganske bra surpomp om ein ikkje lear på smilebandet av og til når ein blar igjennom boka.

Nokon nasjonalskatt er nok ikkje dette, men likevel grei tidtrøyte på ein romjulskveld.

Då mor mi skulle flytte over i eit mindre husvære, fekk ho brått ikkje plass til så mange av bøkene sine lenger. Snill som ho er så lot ho etterkomarane forsyne seg med det dei hadde lyst på. Sjølv om vi var fleire som ville ha så var det likevel eit rikhaldig skattkammer å plukke frå.

I listene på bokelskere er det plass til berre 100 bøker, og første bokhamstringa for snart tre år sidan gav ei breiddfull liste. Det kjem framleis nokre bøker rekande no og då, så det er like greit å lage ei supplement-liste.

Takk igjen, kjære mor.