Bokelskere.no

Heng ikkje dette saman med at ein automatisk startar ein ny diskusjon, når ein kommenterer ei bok ein har lese?

Om eg nå legg inn ein kommentar av typen "Sterk lesaroppleving! Denne kan eg anbefale", når eg er ferdig med Stalins kyr, betyr ikkje dette at eg forventar svar på denne kommentaren. Men det kan jo hende eg tenker feil?

Det er sikkert kjempekjekt å endeleg ha komme i mål med eit så omfattande prosjekt. Gratulerer!

Men eg lurer på ein ting, og det er dette med eigarskapet som ekskluderer dei små forlaga. Kan du komme med ein litt mindre tabloid forklaring på korfor de har vald å gjere det på denne måten, enn den vi får gjennom Dagbladet? Eg merker at eg blir skeptisk av det eg les i avisene.

Takk for nok eit nyttig tips!

Det er jo fint at vi er forskjellige :)

Eg liker som sagt å lese om bøker, og opplever det som berikande.

Eg abonnerer på omlag 120 norske og svenske bokbloggar i google-reader, så det blir litt omfattande å legge ut linkar. Men eg har ei (ikkje heilt oppdatert, dessverre) liste i margen på min blogg her. Elles har jo ei som heiter Anita laga ein fabelaktig oversikt her, over norske bokbloggar.

Eg tenker kanskje spesielt på den tidvis ufine tonen, eg opplever at har utvikla seg her. Kan hende eg tar feil, men eg synest det er ein aggressiv tone i måten folk svarer på. Og det synest eg er med på å gjere det mindre hyggeleg å bruke fritida mi her.

Trådar utan svar, mange trådar om same emne og liknande er ikkje så farleg, for min del. Men eg reagerer på måten folk snakkar til kvarandre. Og så lenge det er snakk om at folk skal våge å poste her inne, er det litt viktig at det er ein god tone og at det er rom for ulike meininger. Sjølv kom eg inn her for tre veker sidan og fekk denne velkomsten. Hadde det ikkje vore for stjernefuksjonen som gav meg positiv feedback i tillegg til den øredøvande negative responsen (på første innlegget på to år), hadde eg meldt meg ut same dagen. Og eg reagerer generelt på den skarpe tonen og dei stadige personangrepa i diskusjonane.

I andre fora med tydeleg moderering, veit eg at debattar som er i ferd med å spore av frå ein sakleg debatt til eit utriveleg munnhuggeri av typen over blir stoppa med moderatorinnlegg av typen "Her er vi da ikke så selvhøytidelige", eller liknande. Det er svært effektivt, og det er med på å skape ei positiv stemning i forumet. At ein slik kommentar skal ha ein effekt, krever jo sjølvsagt at moderatorar er litt ydmyke og at alle veit kven dei er.

Denne tendensen til personangrep som stadig gjentek seg i diskusjonar, som sporar fullstendig av, har eg sett i andre fora uten tydeleg moderering. Derfor kallar eg det barnesjukdom.

Eg seier ikkje dette for å vere ufyseleg, eller for å henge ut nokon, men eg seier dette fordi eg liker konseptet bokelskere.no, og fordi eg har sett andre fora gå til grunne på grunn av mykje av det same som skjer her. Eg ser og at mange av dei som var aktive for eit år sidan, ikkje er aktive nå lenger. Det kan jo ha ulike forklaringar, men når ein ser at ressurspersonar trekker seg ut av eit forum, samtidig som det blir mykje negativitet, er det symptomer på at noko kanskje ikkje er slik det kunne ha vore.

Ein god moderator vil ikkje retusjere innlegg på ein ubehageleg måte. Ein god moderator vil komme med vennlege innlegg, som bremsar usaklege diskusjonar og rydde opp i tråd-kaos. Og dersom ikkje moderatoren evnar å gjere dette på ein vennleg måte, er det ikkje rette oppgåva for vedkommande.

Eg er ganske nettvant, og eg merker stor forskjell på fora med tydeleg moderering og utan. Og dette forumet har ein del av dei "barnesjukdommane" som forum utan tydeleg moderering ofte har.

Moderatorane si oppgave skal ikkje vere å skremme bort nye medlemmer med å fortelje dei at dei gjer alt feil, snarare å sikre at nye medlem blir ønska velkommen på ein god og triveleg måte.

Det er jo også sant - sjølv om omtalene der sjeldan er subjektive, står eg på fleire epostlister for å halde oversikt over kva som rører seg.

Eg opplever sjeldan at det å lese om bøker er med på å hemme meg i å danne mi eiga oppfatning av det eg skal lese. Eg opplever at det er med på å berike lesaropplevinga og gi meg gode innspill til kva eg skal lese. Når eg les om litteratur, er eg oftare interessert i artiklar på eit litt høgare abstraksjonsnivå enn dei reine anmeldingane. Dei skumles eg. Men artiklar som tar opp litt større filosofiske spørsmål rundt forfattarskap og liknande, er eg veldig glad i å lese.

Ein av grunnane til at eg skal ha lesebrett er at då kan eg bla gjennom magasiner og tidsskrift på bussturen min. Granta Magazine er ukjent for meg. Det må eg sjå nærmare på.

Og ja - Morgenbladet er eit flott tilskot!

Eg har bare lese Genanse og verdighet og 16.07.41. Begge er bøker som har gitt meirsmak, til tross for at dei er veldig forskjellige. Då eg las 16.07.41, sakna eg å ha lese meir av forfattarskapet, fordi det er ei sjølvbiografisk bok. Og det er morsommare å lese sjølvbiografiske bøker, når ein kjenner forfattarskapet, enn når ein ikkje gjer det. Likevel var boka verdt å lese der og då, også.

Hmm... Eg trur eg skal lese litt meir av Solstad, eg også.

Eg er også medlem på Raverly, og eg kjenner meg ikkje igjen i det du beskriv. Dette er organisert heilt annleis, og ein kvar som starter ei undergruppe (underfora) er moderator for si gruppe. Når eg for eksempel har starta opp gruppa "Skandinaviske lesehester" har eg også moderatorrettigheiter i denne gruppa.

Og som eg har sagt under - eg ser absolutt behovet for moderatorar her også.

Eg er einig. Eg kom tilbake hit nå, etter ein lengre periode utan særleg aktivitet på forum i det heile tatt. Eg opplever at tonen på forumet har forandra seg veldig frå då forumet var i startgropa. Eg ser at mange av dei som var aktive ressursar her inne tidlegare er fråverande nå. Og eg skjønner det godt, etter at eg sjølv blei ønska velkommen med personangrep og usaklege kommentarar - til tross for at eg bare gjorde eit forsøk på å diskutere ei bok på ein sakleg måte.

Det verkar på meg som om det har etablert seg eit sett med uskrivne normer og regler her inne, som det ikkje er så lett for kven som helst å følgje. Eit moderatorteam vil både kunne vurdere desse normene og reglene sin legitimitet og ha myndigheit til å rettleie folk som kanskje beveger seg utføre det som er ønska skikk og bruk på forumet. Eg ser heilt klart eit behov for moderering her inne.

Ronnie Sandahl skriver utrolig godt, språket er spenstig og knapt, oversettelsen til Ingelin Røssland er god. Selv historien er dyster og mørk, ligger en melankolsk undertone i teksten som løfter boka til å være noe mer enn en actionspekka ungdomsroman. Anbefales! Ps. Erlend Risvik Paulsen; jeg har vist til omtalen din i min bloggomtale her: http://knirk.wordpress.com/2011/04/03/vi-som-aldri-sa-hore-ronnie-sandahl/

Håper det er greit. :o)

Truverdig er han ikkje, men likevel - det er satire på høgt nivå, og heile artikkelen er jo skikkeleg godt gjennomført. Eg lo høgt, då eg las han.

Eg trur likvel ikkje det å bla i ei liste nokongong vil bli det same som å leite i ei bokhylle. Men spør meg gjerne igjen om eit år eller fire - det kan hende svaret er heilt annleis då.

Det kan jo hende dei har plastsmak.

Både Biblioteket og Bok & Samfunn er blader eg ennå ikkje har fått lese. Dei må eg sjå nærmare på.

Eg håper også det.