Bokelskere.no

"As You Like It", denne gongen rett stava frå mi side, er riktig artig, men eg har støtt måtte streve for å ha orden på slektskapsforholdet. I sistehalvdelen av 1990-åra var eg påein studietur til London, og under opphaldet såg eg "As You Like It" på ei teater. Eg sat heilt framme ved scena, og då den skodespelaren som spelte Rosalind, kom til "And I am sure, as many have good beards", heilt på slutten, peika ho på meg, og eg, som kan klare meg godt utan å vere i sentrum, vart glad og tenkte at eg ikkje ville komme til å gløyme denne oppsetjinga. Eg har ikkje gjort det enno, i alle fall.

Det er dette som er språkhistorie, då, veit du ...

Spennande og greitt framstilt, det er ikkje dét, men aldri har eg sett ei bok (og her inkluderer eg mine eigne) med så mange irriterande trykkfeil. Her lyt det ha skjedd noko gale i den siste fasen av prosessen fram mot trykking? For tida ser eg ein episode per veke på dvd med fjernsynserien "Rome", og Hollands bok gir så absolutt vakgrunnsstoff.

Du er hard med ein gammal lærar, gitt. Berre fem? Det er vel det som er helvete, då? "L'enfer, c'est les autres," står det hos Sartre, i "Huis clos". Men her er helvete ei øy med fem bøker. Eg har alltid hatt lyst til å lese Sartres "L'être et le néant", som har stått i bokhylla i åtte år. Kanskje ei aude øy ville vere staden nettopp for den boka der.

Har rydda nå!

Enda tristare tittel i original: "Sans amis" - utan venner ...

Hadde alt prøvd å rette tastefeilen, og har lagra boka under rett namn, men står det altså feil likevel.

Det må vel finnast ei samleutgåve av greske tragediar i original. Då lyt eg ha med ordboka (som er fin å lese i). Og Shakespeare og Ibsen. Så blir det vanskeleg - Dostojevksij, Cervantes, Dante, ... Må tenkje på det.

Det er nettopp dei svake partia som hindrar denne romanen i å bli (nesten) ein absolutt topp, ja, Elles er det lett å slutte seg til alle som har vorte bergtekne av denne absolutt gjennomførte teknikken med stadige allusjonar til eventyr og anna folkedikting. Så imponerande gjort! Eventyrmotiva blir eit kompositorisk element i boka, og det på fleire plan. Og det utan at det blir kunstig. Det blir derimot andre sider ved morfarens historie enn forholdet til Signhild. Akkurat: tørt og kjedeleg, utan liv, så fjernt frå tonen elles i boka, utanpåklistra. Rart at ikkje forlagsredaktørar kan gripe inn overfor slikt. Ekstra uheldig var det at eg tok romanen som lydbok og fekk ein del problem i rundkøyringar og slikt med å halde tråd og samanheng i denne delen av historia. trass i god lesing.

To noveller på ein cd - det er ikkje storleiken det kjem an på: Stor novellekunst av Agnar Mykle. Om mannnen som tek livet av katteungar, og om mannen som spring etter hatten sin - eller: Om livet og døden og kjærleiken, og om korleis det mindre viktige blir ein altfor stor del av livet. Arne Bust Mykle les roleg og for det meste godt.

Oppslagsverk om det mest som har med litteratur å gjere her i Norden, både den på finsk og den på germanske språk.Seksti sider litteraturhistorie - og på dei sidene får ein sagt ein del - før alfabetisk oversyn, frå Leo Ågren til Hasse Zetterström.

Lille Eyolf