Bokelskere.no

Delevis einig, men eg føler likevel at det har noko meir heilskapleg over seg når ein velgjer verk frå etterfølgande nobelprisvinnarar. Ved å konsentrere seg om ein bestemt periode konsentrerer ein leseprosjektet, i staden for å ekskluderer 90 prosent av nobelprisvinnarane. Ein vil også unngå å oversjå mindre kjente vinnarar, noko som truleg vil skje om ein skal stemme fram 1 av 10 frå kvart tiår.

Godt å høyre at eg ikkje står aleine på barrikadane i min kamp mot "kaos", manglande struktur og planlaus lesing (her nyttar eg meg av overdriving). Me får drive litt lobbyverksemd for å fremje skapinga av ein raud tråd i leseprosjektet. Eg må innrømme at eg synes begge forslaga mine var knakande gode (her nyttar eg ikkje overdriving), og kunne tenkje meg ein tilsvarande tematikk i leseprosjektet, eller kanskje ein studie av ikkje-vestleg litteratur frå det 20 århundre - der ein teke for seg eit nytt land for kvar lesing. Uansett kva det blir til ser eg fram til å starte på leseprosjektet, juleferie er oppskrytt.

Einig. Sjølv om tanken om at alle skal lese det fleirtallet bestemmer er så norskt og sosial demokratisk som ein kan få det, velger eg ei sjølvsentrert tilnærming og blir berre med på felleslesing av det som passar meg.

1001 bøker du må lese før du dør har eg og basert mykje av årets lesing på(Eg gjekk frå ca 30 til 110 i løpet av året). Eg synes særleg den er gull verdt når det kjem til å oppdage "nye klassikarar", som Murakami, Ishiguro, Coetzee og Zadie Smith. Lista over gamle klassikarar er jo ganske statisk.

Det vert sikkert litt lettare å halde styr på kva som skal lesast, om ein har ein overliggande plan. Sjølv om det vert litt mindre fritt, prøvar eg på ny å lufte forslaget om eit meir strukturelt opplegg der ein velgjer ut ei knippe bøker frå ein avgrensa periode, (til dømes 1800 - 1820) og stemmer fram ei av desse. Så flyttar vi oss fram i tid ved neste lesing. På den måten vil ein vere innom fleire epokar, støte på både klassikarar/samtidsbøker, samt forfattarar frå begge kjønn. Ein vil også unngå problemt med alt for mange forslag å ta stilling til.

Eg foreslår

Tess av slekten D'Urberville av Hardy
Absalom, Absalom av Faulkner
Midnattsbarn av Rushdie

Eg synes det høyres ut som ein god ide. Det er kjekt å få i gang gode diskusjonar, og dei tidlegare samlesingsprosjekta har jo vist seg å vere fruktbare. Men noko bindande medlemskap burde ein kanskje styre unna.

Eit lite problem med flere av dei tidlegare leseprosjekta har vore at dei har vore avgrensa til eit enkelt forfattarskap, noko som kan verte litt einsidig i lengda. Då er det betre at leseprosjektet tar utgangspunkt i til dømes: ei bok frå kvart tiår frå 1800 - 2000, eller ei bok frå kvar nobelprisvinnar dei siste 20 åra, der "medlema" stemmer fram kva som skal lesast.

Eg har har jamnt over vore godt nøgd med bøkene eg har lese i år, og sjølv om eg har fullført langt mindre bøker enn vanleg, har eg aldri trilla så mange seksarar.

Dei første bøkene eg vil dra frem er Michael Cunninghams the Houers og Arthur Goldens Geisha. Begge romanane har vore filmfavorittar, og bøkene er i alle fall ikkje dårlegare.

To bøker som i mange år har stått ulest i bokhylla, og som eg har hatt store forventningar til er John Irvings En Bønn for Owen Meany og Umberto Ecos Rosens Navn, og sjølv om forventningane berre var blitt høgare med åra, innfridde begge desse bøkene.

Eg leser nesten berre bøker frå Europa og USA, så eit av måla var å utvide horisonten litt. I løpet av året har eg lese det meste av Coetzee, og særleg Vanære fall i smak. Murakamis Elskede Sputnik og Kafka på Stranden var solide vinnarar. Eg hadde mitt første møte med dei søramerikanske forfattarane Borges og Marques der både Labyrinter og Hundre Års Ensomhet vart favorittar.

Av nordiske forfattarar har Frode Gryttens Bikubesong, Peter Høegs Frøken Smillas Fornemmelse for Snø og Tove Janssons Sommerboken gjort inntrykk og verte storfavorittar.

Dystopisk litteratur er ein genre som eg etter kvart har blitt meir og meir glad i. Margaret Atwoods Tjenerinnens Beretning, Anthony Burgess A Clockwork Orange og Kazuo Ishiguros Never Let Me Go er dystopi som ligger nært opp til vårt eige samfunn, noko som forsterkar uromomentet. David Mitchells Cloud Atlas og Philip K. Dicks Do Adroids Dream of Eletric Sheep? har kanskje ikkje den same nærleiken til dagens samfunn, men er like tankjevekkande.

Eg må sjølvsagt ikkje gløyme Neil Gaimans American Gods. Glimrande fantasy, full av mytologisk allusjon, religiøs skepsis og mykje humor.

Eg er svak for grafiske romanseriar og kom meg endeleg til å lese Watchmen, som sjølvsagt fall i smak. Eit par andre som kan nemnast som solide, teikna meisterverk er John Laymans Chew og Brian Vaughans Saga.

Men ein kan jo ikkje berre fokusere på det som er bra, utan tanke på dei store skuffelsane. For meg var Dickens Oliver Twist ein stor skuffelse, eg følar forfattaren spelar i alt for stor grad på sentimentalitet, noko som ikkje fell i smak for ein kynikar. Eg har stor tvil omkring hovudpersonens autentisitet. Ein skulle tru at miljøet ville forme Oliver til noko anna enn den vesle fromme jævelen han er. Ei anna bok eg ynskjer å rakke ned på er Jo Nesbøs Doktor Proktor og det Store Gullrøveriet, dei andre bøkene hans i denne serien har meir eller mindre vore solide barnebøker, denne boka meinar eg feilar på dei fleste områder. Ein sitter igjen med ein litt sur ettersmak i kjeften etter alle dei tørre ordspela.

Lister er alltid kjekt å lage, og ingenting er vel artigare enn å mimre over bokåret, tenkje tilbake på året som snart er omme, og dra frem dei beste bokminna frå 2013. Har du hatt eit godt leseår? Har du lese mykje nytt, eller har du funne igjen gamle bokromansar? Er det nokre nyutgivingar du vil dra frem eller kanskje ein gamal klassikar.

Så tenk deg godt om og del dei mest dugande bokminna =)

Ble ferdig med Mors gaver på fredag kveld og startet med Og fjellene gav gjenlyd. Den blir med i vesken de nærmeste dagene, da det blir litt reising kollektivt i forbindelse med jobben.

Har skrevet litt om Mors gaver:

Holder også på med denne boka, men kun i gående og veldig våken tilstand. Har den på telefonen som lydbok. Vet ikke om denne sjangeren er helt meg som er så gammel at jeg så månelandingen på TV. For en fantasi.

Hva med å velge en svensk morsom bok. Karin Brunk Holmqvist har skrevet flere og Catharina Ingelman-Sundberg har skrevet Svindel og multelikør som også har hunor i seg. Om den boka kategoriseres som krim er jeg usikker på.

Ok, jeg syns slutten på denne ble veldig rar. Det føleles som om Lauren Oliver viklet seg inn i et plott som hun ikke helt visste hvordan hun skulle komme seg ut av, og derfor bare lot alt henge. Hele trekantdramaet med Julian-Lena-Alex ble veldig merkelig, og får heller ingen god løsning. Hannahs hengende avslutning var litt greiere, ettersom den henger sammen med hvordan samfunnet blir videre, og Oliver tydeligvis valgte å la det være opp til hver enkelt.
Ellers en grei bok, men ikke like god som de to forrige etter min mening.

Kjøpte meg Svindel og multelikør av Catharina Ingelman-Sunberg på Boklageret i dag. Tror det var et godt valg. Har i hvertfall begynt fornøyelig.