Omtale fra forlaget
Bikkjeevangeliet presenterer et kobbel dikt med hunden som poetisk følgesvenn. Vi møter en bjeffende og leken familiefar, søvnige guder i taxiens baksete, ei veldig feit bikkje og døden som jukser i kinasjakk. Med munter melankoli og sørgmodige skjemt byr Bikkjeevangeliet på alvorlige leker der livets store temaer står på spill.
Forlag Bokvennen
Utgivelsesår 2016
Format Innbundet
ISBN13 9788274884366
EAN 9788274884366
Språk Bokmål
Sider 79
Utgave 1
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Nei, eg er ingen diktkjennar. Men eg prøver likevel å bla igjenom ei diktsamling eller to i løpet av året, kanskje klarer eg å utvikle ein sikker teft for denne litteratursjangeren? Eller kanskje ikkje.
Uansett, det var omslaget og tittelen som fenga interessa mi for denne boka. Som hundeeigar så lurer eg straks på kva det er for slags evangelium bikkjene har å forholde seg til. Eller kanskje ein blir bikkjefrelst av å lese den?
Jaudå, dikta har til dels åndelege tilsnitt, med både åpenbaringar og salmar. Ein del av dikta er betraktningar frå eit hundeperspektiv, i andre er det kanskje frå eit menneskeperspektiv, men uansett relatert til hund på ein eller annan måte. Underfundige tekstar, enkelte av dei kjende eg at eg fekk taket på, medan andre sleit eg litt meir med.
Eg er mest glad i dikt med rim og rytme. Det er det fint lite av i denn samlinga. Der er også ein seksjon som har meir karakter av korte prosastykke enn av dikt. Likevel kjenner eg at eg likte innhaldet. Litt av årsaka er nok at eg er veldig glad i vår eigen hund, men hovudårsaka er at eg liker underfundigheiter, å bli satt litt på prøve for å finne meininga. Og det blei eg i denne boka.
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketalle vennene mine er døde eller omskapt
til konsulenter
(Bikkjeklage I)
en gang kunne vi sove
overalt
med føttene
på en stol
og hjertet
under en stein i skogen
nå ligger vi mest under trappa
ser årstidene veklse tygger
tålmodig
på kjettingen