Ingen lesedato
Omtale fra forlaget
Dette er ei historie om å bygge eit lite, men heilt nødvendig hus på eiga hand og kjenne ei intens meistringsglede over å gjere ting sjølv. Siri Helle arva ei hytte på 25 kvadratmeter, utan straum og utan innlagt vatn, og utan utedo. Utedoen bestemte ho seg for å lage sjølv, litt som ein protest, men mest for å finne ut om ho kunne.
Siri Helle var skuleflink, men sprang kring skulebygningane i friminutta på barneskulen for å verte kvitt uroa i kroppen. Sjølvsagt skulle slike som henne vidare på universitetet, men først då Siri Helle utdanna seg til agronom, fann ho seg sjølv; blant sta geiter, høygaflar og famlande motorsaging fann ho meistring og ro.
Vi menneske har alltid brukt hendene våre til å skape verda rundt oss. Heilt fram til no. I dag har vi gått frå å vera praktikarar til teoretikarar, frå å vere produsentar til konsumentar. Kva skjer med oss når vi ikkje lenger brukar hendene? Kva skjer med samfunnet?
På vegen tilbake til sine eigne hender lét Siri Helle seg inspirere av andre menneske som på ulike måtar finn glede, meining og i nokre tilfelle levebrød i å skape med hender og kropp.
Dette er ei forteljing om praktisk arbeid og intens meistringsglede.
Forlag Samlaget
Utgivelsesår 2020
Format Innbundet
ISBN13 9788252196658
EAN 9788252196658
Genre Biografisk litteratur
Omtalt person Siri Helle
Språk Nynorsk
Sider 139
Utgave 1
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Med berre nevane. Siri Helle
Siri Helle skriv så godt om mine verdiar og interesseområder i Dag og Tid, at eg måtte berre kjøpe denne boka om verdien i kunne bruke nevane.
Etter mi meining ein egenskap som er veldig nedsnakka, og mange teoristerke og skuleflinke nok trur at mange av dei som jobba med hendene og kroppen ikkje bruker haudet også.
Siri drøser litt rundt temaet, samtidig som ho bygg seg eit do ved hytta si.
Siri har ei viktig stemne som eg likar godt.
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketIngenting vert mer kortreist og fornybart enn produkta ein lagar sjølv av råstoff ein plukkar i naturen utanfor døra. Ressurseffektivitet. Er ikke det òg å kunne gjere det beste ut av det ein har kring seg?
Kanskje er den største trusselen mot kulturarven vår ei forvridd tyding av nettopp dette ordet effektivitet. I det vi byrja å forvente at effektivitet skal tyde raskt, enkelt og billeg, tapte tradisjonane.