Bokelskere.no

Eg fekk ikkje heilt taket på denne romanen. Fyrste gong det skjer med ei Sundstøl -bok. Eg las til endes, men eg kan berre sånn delvis gjere greie for innhaldet. Framsida består av to krusedullar i ulike fargar. Ein svart og ein raud, vikla inn i kvarandre, men likevel adskilte. Ein svart prikk og ein rud. Ganske forvirrande. Eg har fått med meg at det handlar om ein forfattar med skrivesperre, den slitne kona hans og eit barn med utfordringar. Det siste las eg eigentleg på baksida. Hullet han krøp ut av er lettlesen og velskriven, men samtidig så til dei grader kunstnarisk at boka gjekk meg over hovudet. Kan vere at eg er ute av stand til å bedømme den kunstnariske kvaliteten.

Så synd denne ikke falt i smak hos deg. Dette var faktisk den aller første boken jeg leste av Sundstøl og som gjorde meg oppmerksom på dette forfatterskapet. Hovedpersonen er i en dyp eksistensiell krise og handler ikke alltid helt rasjonelt. Jeg husker romanen som ganske fragmentert i stilen. Det er alltid fascinerende å se hvor ulikt en kan oppfatte én og samme bok.