Elsker den boka/romanen. Blei ganske bergtatt av den forteljinga, men eg har jo tross alt eit soft spot for dystopiar. Og denne dystopiske forteljinga er ei kjærleiks historie mykje meir enn ein yhyggsam og skrekkinngytande dystopisk scenario lik 1984 og/eller "Tjenerinnens beretning"(the Handmaids tale, Margareth Atwood). Det er ikkje Samfunnets gru som på ein måte bærer fortellinga om Cassia og forholdet hennar til Ky/Xander, men istor grad emosjonar som et menneske har i et normalt liv, som f.x. kjærleik, finna ut sanninga, finna sin plass i "systemet" , forholdet til familie, røtter, framtida, undertrykkelse, fridom, mange aktuelle aspekt for den tenkande lesaren. Me likey!
Sist sett
