Bokelskere.no

Ei artig bok, litt i «Da Vinci-koden»-gata, om ei ung prostituert jente frå Firenze som tek eit modelloppdrag for Botticelli til maleriet Primavera, og som uforvarande gjer malaren sint slik at han ikkje betaler henne. Som hemn stel ho ein liten arbeidskopi av maleriet, og hamnar i livsfare då det viser seg at Primavera inneheld koda informasjon om eit politisk komplott. Ho søkjer hjelp hjå munken Guido, og saman reiser dei på ulike vis rundt til dei ulike italienske bystatane medan dei får fleire og fleire bitar av puslespelet til å falle på plass.

Enkelte bøker liker eg å lese med Wikipedia-oppslag undervegs, og dette er ei slik bok. Fiorato har tydelegvis gode kunnskapar om italiensk historie frå den aktuelle tidsepoka, og mange reelle, vidgjetne personar har ei rolle i boka. Der er også mange skildringar av historiske bygningar og tidstypiske handverk og gjenstandar. Men innimellom dukkar det opp skildringar som får meg til å tenke; «kan det verkeleg ha foregått slik på 1480-talet?» og då kom Wikipedia fram. Fleire gangar kunne skildringa eg stussa over forsvarast ut frå overfladiske Wikipedia-søk, medan eg andre gangar heller til at det er glipper i historieformidlinga. Eksempelvis:

Primo esempio: Metriske måleeiningar var ikkje i bruk i renessanse-Italia, desse einingane vart oppfunne mykje seinare. Så når Fiorato let hovudpersonen angi avstander i kilometer og centimeter gjeng eg ut frå at dette er med overlegg for å gjere det lettare for lesaren, og ikkje i vankunne.
Secondo esempio: Hovudpersonen fortel tidleg i boka at carpaccio er favorittretten hennar. Det er godt mogleg (sjølv om eg tviler) at det fantest ein liknande rett i renessanse-Italia, men namnet «carpaccio» stammer frå 1950-talet.
Terzo esempio: Ved eit høve får hovudpersonen eit flanellhandklede til å tørke seg med. Eg tillet meg igjen å tvile på at det var vanleg med flanell på den tida, i følge Wikipedia dukker denne stofftypen opp mykje seinare opp i historien.

Språkleg er boka er av vekslande kvalitet. Der er fint driv i mykje av historia, og der er mange flotte skildringar av miljø og personar. (Det grove språket som hovudpersonen innimellom vartar opp med er tatt opp i fleire av dei andre omtalene av boka, og eg held med dei som ser det som eit uttrykk for bakgrunnen hennar.) Men det skal godt gjerast å halde lesaran i ande i over 600 sider, og innimellom får tonen i forteljinga eit snev av plattheit og fantasiløyse. Dette blir forsterka av at same typen hendingar skjer eit par gangar for mykje. Likevel, alt i alt var det ei interessant, spanande og lærerik bok, tre ynskje på ein gang, nett som eit Kinder-egg.

I eit diskusjons-innlegg tidlegare i år gjorde eg eit poeng ut av å skulle lese ei bok med overdrive feminint omslag, og skrive omtale av den. Dette er boka eg plukka ut til denne øvinga, og med referanse til diskusjonen om omslag som rettar seg mot kvinner så meiner eg at omslaget på denne boka i for stor grad gjer nettopp dette. Rett nok er hovudpersonen kvinne, og ho er rett nok nøye med å skildre kjolane ho nyttar undervegs i forteljinga, men det forsvarer ikkje etter mitt syn eit bokomslag dominert av ein flagrande kjole. Forteljinga er mykje meir interessant enn det omslaget gjev uttrykk for, eg er glad for at eg ikkje la vekt på omslagsbiletet men heller på omtalen frå forlaget og omtaler her på forumet då eg bestemte meg for å kjøpe boka.

Jeg hadde ikke sett denne bokanmeldelsen fra deg før - men morsomt at du gjorde alvor av løftet om å lese en bok med "damecover" (jeg husker faktisk løftet du kom med den gangen)! Når jeg nå har lest hva den utvalgte boken handler om, så får jeg lyst til å anbefale deg en annen roman (en veldig tynn en) skrevet med utgangspunkt i nøyaktig samme historiske fakta - men dette er en strålende bok som jeg har lest flere ganger, gitt terningkast seks og anbefalt til mange andre både her inne og "ute i det virkelige livet"...: Sissel Lange-Nielsens "Våren. Eller Historien om Lorenzo den Storslagne".. (Den er for øvrig en del av en romansyklus om Medici-familien. Jeg har bare fått tak i tre av dem foreløpig - de to andre er absolutt bra, men "Våren" er den aller beste i mine øyne. Men så "kjente" jeg den i mange år før jeg fant de andre, da. Forresten så kan jeg i teorien lese den jeg mangler på bokhylla.no - men jeg vil gjerne ha dem alle i papirutgave. Her har du likevel Våren på bokhylla.no - - den utkom første gang i 1985, så det er den utgaven jeg lenker til.

Forresten skjønte jeg nå at grunnen til at jeg ikke så dette innlegget da det var nytt, antagelig er at du har brukt funksjonen "bokomtaler" og ikke startet en "diskusjonstråd". De innleggene som dukker opp på diskusjonssiden, pleier jeg å få med meg (det er jo ikke SÅ stor aktivitet der, så selv om man ikke besøker bokelskere.no hver dag, klarer man å holde oversikten sånn omtrentlig), men bokomtalene forsvinner som regel for meg. Det er derfor jeg personlig ikke liker splittingen mellom "bokomtaler" og "bokdiskusjoner" - jeg synes skillet blir så kunstig, og oversikten blir så dårlig. Men dette hjertesukket var jo ikke rettet mot deg da, Jostein! Jeg måtte visst bare få det ut... ;)

Tusen takk for tips. Eg har lagt merke til boka ved eit tidlegare høve, men no seilar den inn på lista over bøker eg skal sjå etter på bruktbutikkar, loppemarknadar, bibliotekssal etc. For den er vel ikkje å få i bokhandelen, veit eg?

Nei, kan aldri tenke meg noen bokhandel i dag som har bøker over barnehagealder i hyllene sine. På bruktmarkedet skulle jeg imidlertid tro at du har gode sjanser med akkurat denne boken - den kom i ganske store opplag, og flere (tror jeg) nyutgivelser. Anbefaler deg generelt å se etter andre bøker av Sissel Lange-Nielsen også - hun har vært svært produktiv, særlig hva gjelder historiske romaner. Jeg har likt alt jeg har lest av henne så langt (og det jeg har lest er vel kun Medici-bøkene og begynnelsen av korstogstidsbøkene hennes. Men jeg ser etter romanen om evangelisten Johannes' opphold på Patmos, og lurer på å kjøpe bøkene hun har basert på sin forfar Hans et-eller-annet Rohdes livshistorie - med andre ord på forholdene i Danmark-Norge på 1700-tallet. (Struensee, Caroline Mathilde, og alt det der.)

For ikkje å snakke om at ho har oversatt Gösta Berlings saga, som lesesirkelen skal i gang med no.

Aha - sier du det! Vel - hun har et godt språk, så dét blir sikkert bra. (Men det er nå noe med å lese originalversjonen likevel, da (Emil i Lönneberget blir liksom ikke samme greia i dubbet versjon, selv om stemmeskuespillerne skulle gjøre en prima jobb) - og dere nynorskbrukere ligger jo enda tettere opp mot svensken enn vi bokmålsbrukerne gjør.... Bare nevner det. ;) )