Kanskje ikke røpe dette for de av oss som ikke har kommet til slutten?!
Vi treng alle til tilgivelse, før eller sida.
Gjennom eit langt liv har e komme til at kjærlegheta ikkje kan leve om ein ikkje kan tilgje. Å elska - verkeleg elske - det er å kunna tilgje.
Litt langdryg og treg å komme inn i. Krever våkenhet og litt sammenhengende lesing. Tok seg opp etterhvert. Mer i bloggen her
Ja, unger har ein så lenge ein lever, sa Mali. Dem veks til, reser ut, gifter seg og får sjølv unger, og slik skal det vara. Men vi følger allveg med dem, bærer dem med oss på godt og vondt. Det er lett å glemme at vi berre har ungan våre til låns, la hun til. Vi trur ofte at vi eier dem, men vi eier ingen, veit du - verken ungan våre eller andre. Dem eig sitt eget liv, og dem må få leva det som dem meiner er rett for dem.
Det var utrolig hva man maktet når man måtte. Når man ikke hadde noe valg, og når det ikke nyttet å snakke seg gjennom problemene.
Og kanskje var det sant at tiden ville hjelpe. Om den ikke ville lege alle sår,ville den vel legge en hinne over blødende hjerter, tenkte hun.
Men ingen kan elske ein som ikkje eig seg sjølv. Vi er ett, du og e- men vi er likevel to.
Kjærligheten dør om den ikkje får vara fri.
Ingen kan eie ein annen,Eivind. Den ein elsker, lyt ein våge å la fåvara fri, for kjærlighet kan ikkje leve under tvang.
Livet vert ikkje allveg som ein drømmer om, hadde Mali svart.Sorg og glede går hand i hand.
En ble vel aldri for gammel til å elske, tenkte hun. For gammel til kjærlighet.