Bokelskere.no

Eg prøver ikkje å spare, men pengane hopar seg opp. --- Du har berre eit naturleg lågt forbruk, seier Peter. Han seier det som om han er legen min.

Jeg er den eneste igjen som ikke har fått barn. Jeg tenker ikke på det før noen nevner det, men de nevner det hele tida. Hele jævla tida.

Jeg visste jeg ikke ville ha barn. Ikke med ham, ikke med noen, spesielt ikke med meg selv.

Eg trur ikkje eg treng nokon i heile verda. Eg treng berre å vite at nokon har lyst til å vere saman med meg, ikkje det eigentlege selskapet deira.

Økonomi hører ikke hjemme i dikt
sier de rike

Dikt har vi ikke råd til
sier de fattige

Ingen leser dikt
sier de som leser dikt

Mennesker dør og blir født hele tida,
jeg bare lever og lever.

Jeg blir snart nødt til å ta en pause
fra denne pausen jeg holder på med.

Jeg forandrer meg i morgen, tenkte jeg,
og hver kveld tenker jeg det samme.

Me rømte vidare til eit gratis diktarrangement. Der kjøpte me ny øl og prøvde å konsentrere oss. Eit panel sat på eit podium og snakka om språket. Det var eit av desse arrangementa der ein mimra om den gongen ein laga verdas tjukkaste tidsskrift og ein uhyre kompromisslaus festival. Til sist blei ein dansk poet kalla opp på scenen for å gjenkalle stemninga frå denne svunne tida, han bjeffa eit utall dikt inn i det dårlege lydanlegget. Publikum lytta høfleg og velsmurde av tolmod til den lange, hamrande serien av bjeff endeleg tok slut. Så blei arrangementet runda av med oppfordringar til publikum om å bli verande og fylle sine sjelelege avgrunnar opp med alkohol. I det gule lyset frå ein lyktestolpe utanfor kunne eg sjå regnet skvette heftig. Ingolf jaga rundt i lokalet, frå den eine til den andre, det såg snarare ut som om han delte ut beskjedar enn førte samtalar.

Det er ei sanning i det stygge, ein kan ikkje stole på ting som tar seg bra ut.

Drep meg drep meg la meg ikkje krepere av ingenting la meg ikkje døy utan at nokon rører ved meg som vatn gjennom ei sluse la meg ikkje slokne på grunn av ingenting eg er ikkje ingenting eg fortener at du drep meg at du stikk meg i ryggen at du kveler meg at du myrdar meg men ikkje å døy utan vidare utan noko i ryggen utan noko i tillegg utan noko som stansar meg idet eg tek sats eg vil ikkje gi meg for ingenting drep meg eg vil at du skal drepe meg at du skal myrde meg eg har inga makt over min eigen død eg vil ikkje døy av døying eg er verd å drepe eg er eit sprang som ikkje stansar som ikkje kjem til å stanse med mindre du drep meg idet eg tek sats kampen min er eit mord verdig eg er ein krigar drep meg så eg kan få forsvare meg og sjå deg i auga sjå deg du gut som kjem til å ha overtaket eg skal forsvare meg eg skal tape eg skal bli drepen av deg som kjem til å drepe meg av din eigen grunn fordi eg er ein tapper kjempande i eit overflødig sprang drep meg idet eg tek sats eg har eit håp om å bli overflødig at det skulle bli nødvendig å la meg gå under å bli drepen stikk meg ned før verken ingenting eller ingen drep meg før du ser meg døy av uttørking av å framleis vere levande for ingenting ta livet mitt som eg elskar som ein tapper mann la meg ikkje tørke ut etterlaten som om eg var ingenting i denne augneblinken der ingen mordar myrdar meg der ikkje ei sjel kveler meg der ingen gut stikk meg i ryggen medan eg tappert kjempar eg vil ikkje at det skal vere ingenting eg skulle døy av at eg skal døy utan grunn at eg skulle døy av tomheit.

Ååå, helvetes mandag allting er snørr livet er jævlig og verden no gørr