Bokelskere.no

Eg har bestemt meg for å gjere opp status ein gong i månaden:

Hovudboka mi er for tida Mario Vargas Llosas Travesuras de la niña mala; eg håper å få lese mest mogleg av denne nobelprisvinnaren før neste pris blir delt ut. Samtidig driv eg alltid med ei bok innanfor religionsvitskap, akkurat no tekster av Meister Eckhart.

Vidare prøver eg å få ei stille stund etter oppvasken der eg fyrst les nokre sider i Thomas Manns Buddenbrooks, deretter litt i Platons samla verk på norsk (for tida bind 6) og så litt i Henrik Ibsens Kejser og Galilæer.

Elles har eg ein del faste innslag, så langt det lèt seg gjere:

På måndagar har eg ei lita økt med Markusevangeliet i ei tospråkleg utgåve av Det nye testamentet (gresk og engelsk). Teksta er ganske lett å lese på gresk, når ein fyrste er inne i språket og kjenner innhaldet frå før, men eg slår opp alle formene for å kunne arbeide så presis som mogleg.

På tysdagar bruker eg nokre minutt på Aeneiden, der eg i lang tid framover kjem til å halde meg til bind 1. Eg bruker to utgåver, både Loeb med prosaomsetjing og ei anna ei med kommentarar. Det er så artig å ta seg fram i latinen! Så logisk og systematisk!

Onsdagar set eg av til nokre få gloser i Pusjkins novelle “Пиковая Дама” (“Spardame”). Her går det sakte, men det går framover. Cesare Paveses La bella estate tek eg i detalj på torsdagar, mens eg på fredagar driv med italiensk grammatikk i verket In italiano 2. Laurdag og sundag ser eg på spansk grammatikk.

Eg prøver òg å lese bøker som eg har skaffa meg på impuls fordi eg trur at det er fort gjort å lese dei. Denne gongen er turen, etter lang tids venting, kommen til Lars Saabye Christensens Bly. Og ettersom eg driv så mykje med litteratur, les eg meir teori enn eg gjorde før; no er eg nettopp i gang med antologien Moderne litteraturteori.

Er eg på treningsstudio (to til tre gonger i veka), går ettermiddagstur (fire gonger i veka) eller (ein sjeldan gong) arbeider i hagen, har eg med mp3-spelar, og akkurat no går det i fyrste bindet av Tolstojs Krig og fred. Når eg køyrer bil aleine, har eg alltid på ei lydbok, og i lydbokverda er eg no i radioteaterversjonen av Keiser og galileer – og den er fin, den! Skulle eg måtte parkere og sitje og vente i bilen, tek eg fram ei bok som eg har liggjande der. No er dette Humaniora – en innføring. Denne boka bruker eg å ta med meg om eg lyt sitje meir enn to minutt på eit venterom.

Kvar sundag, i ei stille stund etter skogsturen og middagen, les eg nokre sider i eit stort verk som det danske forlaget Sfinx har gitt ut, redigert av Øystein Hjort: Arven fra Byzans. Det omfattar alle moglege tenkjelege sider ved det bysantinske riket, og kjem ekstra godt med no som eg repeterer Henrik Ibsens Kejser og Galilæer i “Henrik Ibsens skrifter”. Eg kan derfor trygt seie at eg i bokverda er ganske godt plassert i Bysants. I samband med Ibsen-prosjektet her i Bokelskere tek eg òg nokre sider i Ane Hoels Hvorfor Ibsen? - som om dette var noko å spørje etter.

Ja, da er det ikke bare jeg som holder på med flere bøker og prosjekter samtidig. Jeg leser for tiden:

Humaniora - en innføring
"Konene ved vannposten" av Knut Hamsun
"Kejser og Galilæer" av Henrik Ibsen
"Don Quijote" av Cervantes
"Illusionens vej - om Knut Hamsuns forfatterskap" av Jørgen E. Tiemroth

• prøver å lære spansk (CD-rom-kurs, Transparent Language)

Systematikeren i meg tiltales sterkt og er dypt imponert over planleggingen dag for dag, kanskje noe å prøve ut med program for en eller to av ukens kvelder kanskje? Leser mindre lyrikk enn jeg egentlig skulle ønske for tiden, kanskje lyrikk-torsdager hadde vært noe? Der satte du meg jammen på en tanke...

Kvar og ein får leggje opp sitt løp, med tanke på både form og innhald. Eg kjem ikkej så langt per dag, då ...