Hovudpersonen, Mifti, er så full av dop og "faen" at det er vanskeleg å sjå bak alt det, men hvis ein klarer det er dette ei sår bok om mangel på kjærleik og omsorg i unge menneske sine liv. Drege ut til det ytterste er det og ubehageleg å lesa. Men inmponerande av Hegemann som skriev dette da ho var 17-18 år. Godt omsett av Ute Neumann
Sist sett
