Bokelskere.no

Opne sluttar er vel eit trekk som går igjen i Fossum sine bøker, i alle fall dei første bøkene hennar. Eg og synes det var litt irriterande, i starten, men det er jo unekteleg eit verkemiddel som får lesarens til å delta aktivt med sine eigne tankar og idear, og det er vel bra, ja?

Lenge sidan eg las boka, så huskar ikkje heilt namna på karakterane, men eg fekk inntrykk av at han som tilsto drapet på Poona (Gøran??), var uskyldig.

Uansett ei svært sørgeleg og sterk historie!

Ja, det var det inntrykket jeg fikk og. Jeg forstår ideen bak dette med utvetydige slutter, men jeg er vel av den srten som liker å få et klart svar. ;) Men Fossum skriver knakende godt! Jeg må nok prøve meg på flere av bøkene hennes.

Jeg har også 'oppdaget' Fossum den senere tid. Jeg likte Elskede Poona svært godt, men enda bedre likte jeg faktisk Drapet på Harriet Krohn av Fossum.

Eg likte at boka først virka som ein kjærleiksroman. Det hadde ikkje gjort noko om denne boka ikkje gjekk over i krimsjangaren, men berre var ei underleg, vakker stille og sær kjærleikshistorie der ingenting skummelt skjedde! På ei anna side så sette boka etter kvart interessante spørsmål til arbeidsmetodane til politiet og reaksjonar på hendingar i eit lokalsamfunn.

Eg er einig! Veldig vakker bok som etter mine begrep berre delvis er ei krimbok. Og godt er det!

Eg er heilt enig, sjølv er eg ikkje nokon stor fan av solskinnshistorier utan action, men eg unna verkeleg Poona å få leve lykkeleg med Gunder Joman, men eg trur kanskje ikkje historia ville ha gjort same inntrykk utan denne tragedien.

Heilt enig i at Fossums spørsmål om politiets arbeidsmetodar er interessante, og i tillegg kan jo vi lesarar stille ein del spørsmål når det gjelder kompetansen til Konrad Sejer ;)