Som deg, så oppfattar eg det som at det i 1947/kapittel 6 er forfattaren som formidlar meininga si gjennom David. Medan eg las det, tenkte eg at dette må vere eit nøkkelkapittel i boka, og eg oppfatta det som eit klagemål over at kommunismen ikkje fekk meir innflytelse i italiensk politikk (og i vest-europeisk?) trass i at kommunistisk motstandskamp var vesentleg for å vinne krigen. Men dette er nok ikkje alt, det er mykje å gripe fatt i i dette kapitlet.
Viser 1 svar.
Men David var vel anarkist? Shit - nå må jeg visst lese hele kapittelet om igjen ...