Bokelskere.no

I eventyre er nok favoritten min av dei Duun-bøkene eg har lest så langt, så dette lovar bra.

Etter å ha tenkt litt meir over det, kjem eg fram til at i den grad boka minner meg om stilen i, eller kanskje heller kjensla eg får av, bøker eg har lest før, så må det vere En bønn for Owen Meany av John Irving (forøvrig den einaste Irving-boka eg har lest).

Skal eg gjere eit famlande forsøk på å forklare kvifor? I begge bøkene kjem ein tett innpå hovudpersonane, hovudpersonar som gjerne har skavankar av eit slag, samstundes som forteljarstilen på ein merkeleg måte skaper distanse til lesaren. Nei, eg trur ikkje dette er den einaste grunnen til at eg tenker på Irving, det er nok meir også, men eg har ikkje klart å setje fingeren på det enno.