I dag, på veg heim frå jobb, ferda eg endeleg The Sense of an ending av Julian Barnes. Eg seier endeleg, for eg har brukt tre veker på 150 sider, trass i at ho er både interessant, godt skriven og lett å lesa. So då set eg endeleg i gang med Glassbyen av Paul Auster i teikneserieformat, som har lege klar på nattbordet i månadsvis.
På øyra har eg enno The Outlander av Diana Gibaldon, og eg fattar ikkje at ho kan vera so lang. Korleis vart dette noko av det Skottland brukar for å promotere seg? Men kvar kveld les eg sjølvsagt eit kapittel i Julemysteriet av Jostein Gaarder - og den er eigentleg ikkje lang nok.
Viser 2 svar.
Jeg kom akkurat hjem fra Lucia feiring i to av barnebarnas barnehage. Ellers leser jeg fortsatt På veien til Bagdad av Guneli Gun. Ikke så mye annet.
God førjulshelg til alle.
Svaret over skulle egentlig vært til Vibekes innlegg,men jeg er litt stresset for tiden.Håper dere bærer over med meg. Jeg har faktisk startet på <Somerseth Maughams Livets lenker> etter å ha lest ut <På veien til Bagdad>.
Sist sett
