Her får me rulla opp eit relativt vanleg liv frå barndom til død. Det skjer ikkje noko spektakulært, men handlinga er likevel oppslukande. Stemninga er litt trist og melankolsk. Stoner som eigentleg skulle bli bonde får augo opp for litteraturen og blir professor. Eg har svært vondt av dei fattige foreldra som jobbar dag inn og dag ut utan noko særleg glede i tilværet. Stoner giftar seg, men det blir ikkje akkurat eit lykkeleg ekteskap. Me får forskjellege historier frå universitetet og frå ekteskapet hans, det er lett å setja seg inn i konfliktane og kjenslene til Stoner. Det høyrest kanskje ikkje så spanande ut, men boka er utruleg god!
Sist sett
