Askildsen er en av de få minimalistiske fortellerne jeg likte da jeg var seksten og fortsatt liker. Forklaringen er åpenbar. Han skriver så usannsynlig gode bøker. Og en av de få jeg anbefaler som lydbok, fordi han lser sjøl med manende sørlandstemme som formidler hans eldre menn bedre enn min indre stemme. Og den er jo som kjent jævli god :-)
Viser 3 svar.
Jeg hørte også denne som lydbok for et par uker siden, etter at den hadde ligget på vent i flere måneder. Den var utrolig morsom - kanskje mest fordi han var så alvorlig? :) Jeg lo høyt flere ganger, og humret meg gjennom resten. En herlig overraskelse.
Jeg er enig. Det er lenge siden, veldig lenge siden, jeg leste Askildsen nå, og det er antagelig på tide å plukke ham fram igjen! Han er som Keith Richards. Eller uglen. Det er ikke mye han kan, men det han kan, det er han blant de aller beste til.
Han skriver visst bara några få väl valda meningar per dag och han ändrar inte på något utom möjligen sista meningen han skrev dagen innan. Då blir det inte så mycket, men bra. Allt finns i nyutgivning med anledning av åttioårsdagen.