Jon Fosse skriv så utruleg godt, kjenslenært, repeterande, med stadig nye utbroderinga i disse repiteringane sine. Denne boka her ei mysteriebok. Ei mysteriebok om uro. Ei uro som er til å ta og føle på heilt frå start til mål, kor han i myseriet er innom alle kjenslene mellom håpet og svartsjukå, før han går inn i savnet og uroa. Dette er ei bok som må lesast. Har du ennå ikkje gjort det - gjer det.