Peter F. Hamilton er min store sci-fi-favoritt for tida. Han skriv episke romanar, samstundes som dei har element av både krim og sosialt engasjement. Denne boka skil seg litt frå det han har gjort dei siste åra ved at det er ei enkelt bok og ikkje ein trilogi. Samstundes gjenbrukar han somme av grepa frå tidlegare bøker - meir kan eg ikkje seie utan å røpe for mykje av løysinga...
Dette kan vera ei fin bok å starte med om du vil bli kjent med ein god sci-fi-forfattar, eventuelt kan du starte med Greg Mandel-serien.
Diverre er ingen av bøkene komne ut på norsk enno. Sc-fi som litteratur har ikkje same status som fantasy, sjølv om sci-fi som film er populært. Det er veldig synd, sci-fi som sjanger gjer det mogleg med samfunnskritikk på eit nivå som samtidsskildringar manglar. Hamilton er god til å trekkje trådar framover og lage realistiske framtidssamfunn gjennom å draga tendensar frå i dag ut i ytste konsekvens.
Viser 3 svar.
Det er litt morsomt, på mange måter er han jo tilbake til Greg Mandel her, tenker jeg, med Sid som etterforsker, med rike familier som satser penger på teknologi, og såpass nærme oss i tid at det er mulig å tenke seg at man faktisk kan komme nettopp dit.
Godt poeng, samstundes som han nyttar Gaia-temaet frå Commonwealth-bøkene.
Jeg har faktisk ikke lest Commonwealth-bøkene enda. Det er de tre som står igjen av forfatterskapet. I stedet har jeg nettopp startet opp på nytt med Joshua Calvert og co, før jeg skal gi meg i kast med dem.
Sist sett
