Ei veldig god bok frå Kader Abdolah, ein iransk flyktning og forfattar, busett i Nederland. Boka handlar om ein flyktning frå Iran som bur i Nederland. Han har fått tilsendt nokre kladdebøker med nedtegnelsar som faren, som er død, hadde gjort opp gjennom livet. Problemet er at desse er skrivne i ei slags spikerskrift. Faren, Aqa Akbar, var ein døvstum teppereparatør og hadde aldri lært å lese og skrive, men etter han såg ei eldgammal innskrift, laga han si eiga skrift. Sonen, Esmaìl, vil skrive faren si historie og må prøve å tolke skrifta.
Vi får ei fin historie om faren sin oppvekst og ungdom, og etterkvart om familielivet med kone og barn. Esmail hadde eit nært forhold til faren. Han tok vare på han, var delvis tolken hans og prøvde å få han til å forstå verda og samfunnet.
Etterkvart kom Esmail til Teheran på universitetet, og kom inn i motstamdsrørsla mot regimet. Noko som førte til at han måtte flykte frå landet.
Dette er ikkje berre ei familiehistorie. Boka har eit bakteppe av iransk historie og kultur frå fleire tiår idet 20ende århundre, opp til år 2000. Tida med dei to siste shahane, Mosadegh og Khomeini.
Ein medrivande, godt skriven roman som burde interessere mange!
Viser 1 svar.
Enig i at dette er ei god bok!
Sist sett
