Bokelskere.no

Ja, så klart. "Uhøytydelig" seier forlaget på omslaget av lydboka, om Herrmanns måte å fortelje på. Eg ville heller ha sagt: "elegant" - eg blir jo rett og slett høgtidsstemd av å høyre på denne mannen. Nøye utstudert er både ordval og syntaktiske konstruksjonar, og det er utruleg kva han får gitt av informasjon om byen som eg håper å få reist til i samband med Dickens-jubileet i 2012.

Men han gjer feil, han òg, til og med: Han kallar Akhilleus for ein gresk krigsgud og Mithras for ein romersk krigsgud. Huff og huff for vranglære. Og lydboka har eit tillegg som er rotete presentert, for ein stor del reprise av fakta frå den opphavlege delen og i alle tilfelle ikkje lese med den same varmen som elles. Så heilt topp er ho ikkje, denne lydboka, men likevel god nok til at du bør kaste deg over dei andre bøkene hans, Rose-Marie. Har du gjort det, da?

Jeg har dessverre ikke rukket å lese mer av ham enn dem om alle morderne, men jeg har de andre stående klar i bokhylla. ;-) For øvrig elsket jeg "Mine gleders by"!

Gyldig grunn.