Bokelskere.no

Er ennå i den fyrste delen. Tilfeldigvis i kap. 16, "Henrettelsen" (av Jesjua), på langfredag, og tilfeldigvis begynner kap. 17, "En urolig dag", framleis på denne fredagen, med "Fredag morgen, altså dagen etter den forbannede seansen, [...]." Eg håper på ein roleg dag med sol og frisk luft og deretter ferdiglesing av fyrste delen.

Nei, denne Nesbø kjenner eg ikkje. Takke meg til Holmes, Maigret, Marple og Poirot.

Den dramatiserte versjonen av romanen begynte i radioen i dag. Merkeleg at at alt skal dreie seg om kriminallitteratur på denne tida (jo, eg veit kva som utløyste feberen). Men Lasse Kolsrud som Philip Marlowe gjorde ikkje så verst inntrykk, og det er nok spenning i lufta til neste episode, så eg vel å følgje med på ferda.

Alf Prøysen om Trygve Lie (frå Grorud). Nemn ein litterær figur som har det same yrket som Ibsens Anne-Marie.

Raskolnikov. Og neste spørsmål blir da: Hvilken bok er han hovedpersonen i?

Da har vi noko felles med Mary i boka; "I have little time for reading," seier ho i kap. 32. Book IV var underhaldande fordi enkelte personar var skildra med ein bråte ironi og humor. Sjølv om eg ofte seier som Rosamund i kap. 36 at "And you know that I never change my mind", skifter nok innstillinga mi til romanen frå bok til bok. Book V syntest eg var langtekkeleg. Eit gledesteikn var referansen til min litterære venn don Quijote i kap. 42:

She is ready prey to any man who knows how to play adroitly either on her affectionate ardour or her Quixotic enthusiasm; [...].

Gogol. Og kva for hovudperson har eit namn som betyr at vedkommande er ein splitta person?

Sjekk gjerne ut Clive Barker. For eksempel «Weaveworld», «Imajica» og «The Great And Secret Show».

Hadde stor glede av Grimberg i ungdomsåra! Serien la grunnlaget for solid kunnskap og interesse for historie. Eg las bøkene opp att og opp att. At eg seinare har interessert meg meir for grundigare og meir problematiserande verk, er så si sak, men Grimberg hadde og har eg glede av!

Fint! Eg var òg gjennom dei samla verka, og ønskjer meg ei eittbindsutgåva til å ta med til ei aude øy, om ein slik tur skulle bli aktuell. Tilfeldigvis er eg akkurat ferdig med å lytte til Idioten som lydbok og er i gang med Forbrytelse og straff, lydbok det òg. det går an med lydbok når ein kjenner bøkene frå før. Eg har likevel litt vondt for å få heilt tak på Idioten; eg skjønner jo problemet med å vere god i ei vond verd, men dei fleste andre romanfigurane blir utydelege for meg. Mange sterke parti, uansett!

Eg ser nå at nettstaden som Jostein viste oss, ikkje inneheld heile romanen; det ville vel ha vore for mykje forlangt. Eg har skumma gjennom starten, og eg ser at fyrste gongen "borger" blir brukt, er (i mi utgåve) på s. 21;

De skulle vel aldri ha vært, borger, på en anstalt for sinnslidende?

Dersom Jostein, i motsetning til Odin og meg, har rett om bruken av "borger", passar jo dette godt, med tanke på måten Stalin behandla motstandarar på. Men uansett gir samtalen i det fyrste kapitlet eit godt bilde av korleis Bulgakov framstiller landet som djevelens paradis ...

Men eg skal nok få tak i ei utgåve på russisk ...

Ja, eg var klar over dette, men poenget mitt her er at namnet Lenin, i motsetning til Stalin og Gorkij, ikkje betyr noko konkret (elvenamnet Lena skal visst bety "den lange elva"). Takk for inspirasjon til å leite!

Ja, dette er borgar som i det franske bourgeois, "medlem i borgarskapet", dei som eig produksjonsmidla. Ordet har sjølvsagt språkleg og økonomiske samanheng med borgar, og Marx bruker borgar om medlemmene av borgarskapet. Kva Bulgakov bruker, har eg ikkje bfått undersøkt.

Fint med denne typen diskusjonar, for her er alltid ein eller ei som opnar nye vindauge til verda og litteraturen! Eg har oppfatta borgar som innbyggar av ein by (som jo har samanheng medborg). I SNL ser eg at ordet vart brukt i Tyskland om dei som ikkje høyrde til arbeidarklassa. Men kanskje ikkje berre der? Eg har sett ordet brukt i tiltale hos Victor Hugo (citoyen) (jf. «Aux armes, citoyens!» i den franske nasjonalsongen) (eg har ikkje sett filmen Citizen Kane, men her ser vi vel ordet brukt som ein innbyggar).
Eg meiner vidare å ha lese i Nordahl Griegs Nederlaget at rollefigurane (innbyggarar i Paris) tiltalar einannan med «borger» før etternamnet. Det som står hos Bulgakov, er sikkert noko liknande гражданский. Her kjenner vi att ordet for by, город, som ikkje er nok anna enn den russiske utgåva av det vi kallar gard (bynamnet «Novgorod» betyr jo «Nygard»). Ja, nå skriv eg meg bort! At forbrytarar i Sovjetunionen vart omtala som «borgarar», visste eg ikkje, men eg tur at dette kan ha vore i samsvar med internasjonal rettspraksis; "innbyggar" heiter vel гражданин (dvs. som citizen i Citizen Kane. Eg veit ikkje om ordet er brukt nedsettande hos Bulgakov; helst er det vel den gamle tiltaleordet som framleis er i bruk, ikkje slik at lovbrytarar (bortsett frå dei politiske) vart assosierte med det gamle styret Vi får sjå. Eg tek eitt kapittel i døgnet.

Takk for nettadressa! Men tida, da? Følgjer det med tid slik at ein får kost seg over kommentarane og kikka på originalutgåva parallelt?

Prøysen og Bjørnson

Sladkij (Сладкий) er vel "søt", men dei andre to tek eg ikkje her og nå. Og ordbøkene er pakka ned for tida, så eg lyt visst finne dei fram att.