Bokelskere.no

Svaret er enkelt: der får ein vere i fred. Ingen som forstyrrar. Når det er sagt, så ville eg aldri lese bok på do, det virkar uhygenisk og er vel ikkje akkurat ein godstol ein sit på.

Det er ikkje sånn at ein skal skamme seg over bøker ein ikkje har lest. Ein må ikkje kome seg gjennom alle klassikarane, då blir det ikkje lese noko anna.

Som gretemor seier så kan ei slik liste gjere ein bevisst forfattarar ein ikkje visste om og kome med gode lesetips for framtida, men det er ikkje slik at ein må lese alle.

Det er det. Det er ikkje slik at eg føler eg må lese dei fordi dei er klassikarar, men mange av dei har eg lyst å lese (nesten alle), men ser eg på alle andre bøker eg har lyst å lese så skjøner eg at ikkje kjem til å rekke over alt, i allefall ikkje med mi lesehastigheit...

Har lest 12. Planlegg å lese resten, men så er det jo så mange bøker ein vil lese...

Som eg seier så er ikkje ei subjektiv meining betre enn ei anna subjektiv meining, Det eg hevdar er at det er noko som gjer at ei bok er god eller dårleg, og dette er ikkje berre kvar person si subjektive meining. Det er nokre objektive kriterier som ligg i bunn. Sjølvsagt vil kvar enkelt si personlige meining og smak til ein viss grad spele inn, men dette kan ikkje vere det som avgjer om litteratur er god eller dårleg (eller ein plass mellom desse to ytterpunkta).

I så tilfelle vil jo den beste boka i verda vere den som flest folk liker. I så tilfelle må jo Nobels litteraturpris og andre prisar bli ein rein popularitetskonkurranse...

Kjenner igjen situasjonen ja. Skulle gjerne lest meir, men lesing kjem jo etter barn, jobb og husarbeid. Ikkje mykje tid til overs då nei. Til sommaren, då ...

Les "Dager i stillhetens historie" av Merethe Lindstrøm.

Kjøpte denne etter den vann Nordisk råds litteraturpris, men "snuste" på den før det. Huskar ikkje heilt, men eg meiner at eg las fleire gode kritikkar av boka.

Ei veldig god bok så langt (ca. halvferdig). Fortjener nok prisen som beste bok i Norden, utan at eg har lest alt som blei utgitt i fjor altså. Dette er norsk litteratur på sitt aller beste.

Har brukt lang tid på boka grunna mykje jobb og ein liten unge som ikkje søv når han skal, men eg har tenkt veldig mykje på boka innimellom. Eit godt teikn.

Det er sjølvsagt ikkje einkvar ekspert og kritikar si subjektive meining som avgjer kva dei tykkjer er god litteratur. Ei subjektiv meining er ikkje betre enn ei anna subjektiv meining.

Tenk på ein norsklærar som rettar stilar. Det er nokre kriterier dei har i bunn, det er ikkje berre korleis dei opplev teksten som avgjer karakteren. Sånn er det med ekspertar og kritikarar og. Det er ikkje sånn at dei berre føler på boka og seier den likar eg, den likar eg ikkje...

Skattejakt er bra. Det å gå rundt på eit bibliotek eller i ein bokhandel berre for å sjå på bøker er ei eiga spesiell lykkekjensle. Snu boka for å lese omslaget, finne ein ny forfattar du ikkje har høyrt om, komme plutseleg over ei råbillig bok på salg, for deretter gå derifrå med ei bok du ikkje hadde tenkt å kjøpe (eller med alt for mange bøker frå biblioteket).

Det gjer det nok. Men kort sagt: dei beste bøkene får prisar.

Men folk kan ha ei topp lesaroppleving sjølv om boka ikkje har fått ein pris i det heile tatt. Eg berre seier at eg likar nok best dei bøkene, så er det andre som likar andre bøker.

Men eg ville heller hatt ein god kokk til å lage maten min enn ein dårleg...

Ingen vel vel seg ei bok dei veit er dårleg, men ein er vel til tider meir usikker i valet av bok enn andre gonger. Dersom du ofte blir skuffa så handlar det jo om deg som vel boka du skal lese. Du kan jo velje totalt på måfå, få tips av vener, lese på baksida av boka, lese kritikkar osv.

Ingenting i vegen med lettare lesestoff. Hadde blitt frykteleg tungt å berre lese litterære meisterverk :) (Men då veit du jo kva du vel).

Og det er vel mange som handlar vin på den måten :) Du finn sjelden ein utprega dårleg vin på vinmonopolet, men du finn lett dårlege bøker...

Er vel på veg der eg og :)

Godt poeng. Ikkje mange som begynner på ei kjedelig bok med vitande vilje håper eg :) Ikkje noko nederlag å legge frå seg dårlege/kjedelige bøker, er nok mange som gjer det. Er nok eg som er litt rar der. Berre føler eg må lese den ut, merkelig nok.

Tja, kanskje det, men i utgongspunktet vil jo eg ikkje legge frå meg ei bok, sjølv om den er kjedelig. Når eg vel bøker, så vel eg jo bøker som eg er ganske sikker på ikkje er kjedelige. Utgongspunktet for denne diskusjonen var jo at eg var litt overraska over at så mange verka til å lese kjedelige og dårlege bøker, fordi det gjer sjeldan eg.

Men takk for tipset.

Vel, fint at ein kan vere forskjellige. Eg likar best bøkene (som oftast) som har fått gode kritikkar og mange prisar. Siste eksempel er den eg les no, Merethe Lindstrøm si si siste bok. Den har vel vunne begge dei to viktigaste norske prisane, nemleg Kritikarprisen og Nordisk Råds Litt., og allereie etter 30 sider har eg fått wow-følelsen. Hadde neppe lest denne utan dei prisane. Dette er ei virkelig god bok.

Då hadde eg gått glipp av ein av mine beste lesaropplevingane, nemleg "Om forlatelse" av Ian McEwan. Boka var kjedeleg den første tredjedelen, men etter det løyse alt seg og eg innsåg at dette var faktisk ei av dei beste bøkene eg har lese. Etter dette tør eg ikkje legge frå meg ei bok :)

Vel, ikkje heilt sant. Enkelte vanskelige bøker kan eg legge frå meg, men då veit eg at det er tidspunktet som er feil, og at eg skal lese den om igjen ved ein seinare anledning. Eks. "Idioten" av Dostojevskij eller "Ulysses" av Joyce.

Skulle ønske eg greidde å gjere det. Har prøvd fleire gonger på heile forfattarskap, men blir lei kvar gong. Er så mange andre eg vil lese. Dessuten treng eg variasjon, både med tanke på sakprosa og skjønnlitt., og med tanke på klassikarar, reiseskildring osv.

Eg les nok for få bøker i løpet av eit år til å makte eit slikt prosjekt. Hadde blitt ein forfattar kvart år då :) Men all ære til deg som greier det. Litt misunnelig der.