Klikk på en bok for å legge inn et sitat.
Eg vinkar på servitøren for å bestille kaffi. Eg treng litt søvnløyse.
Vi sommarmenneske blir ofte sett på som litt grunne og overfladiske, seier Tomas i Dalen. Litt enkle.vi er liksom folk som liker gladpop og ler heile tida, litt slik Wenche Myte-aktige. Optimistar og pratmmakarar som sit i solsteiken i smaklause, korterma skjorter og drikk øl og er høgrøysta. Der har du oss sommarfolk. Han ser på meg. Det er liksom meir djupt og høgverdig å være haustmenneske. Då er det litt meir Juni Mitchell og utilgjengelige dikt av Stein Mehren og franske svært-kvitt-filmar. Men kva faen er det som er så bra med kjærleikssorg, det har eg spurt meg om mange gonger. Så det størst nok om ikkje vi sommarkarer vil få vårt velfortente comeback ein dag.og då skal vi faen meg ta over heile butikken.
Vinden jagar seg sjølv gjennom hagen, snur seg brått og ser seg tilbake.
T. spør kva ein basilisk er, og eg auser av mine zoologiske kunnskapar. Ho vil ikkje tru at den kan springe på vatnet. "Kvifor er det ikkje då fleire program om den på tv?" Eg svarar at det kan ha vore fleire program om basilisken mens vi har vore ute og reist.
Kor har den karen tenkt seg på ein kveld som denne? Er det ikkje for jævlig kaldt å gå og traske langs vegane? Men du ser vel gjerne på dei som Herrens vegar, og dei skal etter det eg har høyrt vere uransakelege, og då er det vei på ein måte greitt?