Bokelskere.no

Eg kjende på kroppen at vi no nærma oss byane der framme, dei nesten tomme morgongatane, tankane som sakte tok til å formast, bussane som tok til å gå, surklinga frå kaffitraktarene. (Frå «Historia»).

Dekket var flatt som ein Chat Noir-revy.

då eg plukka årets første løvetann og sprang gledesstrålande inn til mor mi med han og ho sa at det berre var ugras. (Frå «Minnebok»).

Dei såkalla underhaldarane veik unna straks eg entra podiet, men eg syntes likevel eg måtte skalle lett til fyren med dansebandfrisyren, slik at han blei liggjande og vri seg og halde seg over nasen. Det var verkeleg fullt fortent, slik han hadde gitt underhaldningsomgrepet eit skikkeleg dårleg rykte.