Bokelskere.no

Berre eg
kjenner dette hjartet
slå mot ribbeinssprinklar
bak brysta

Berre eg
kjenner denne pikken
reise seg frå ingenting
mellom kjønnsleppene

Berre eg
kjenner denne mannen
reise seg innanfrå og
slå seg sjølv fast

ser du steinane
kome til syne
blå og grå år
kvite ark som tiner
vert gjennomsiktige
ein frosen mann
frø frå framande tre
eit vissent blad
laga av år
renn bort
og eg blir

Det finst eit ekko
av noko eg ikkje sa
ein skugge
av det eg ikkje var
i auga til mor mi
Dei spør korleis ein sørgjer
over ein som ikkje er borte
Kor ein kan minnast
ei som ikkje var
Eg har ingen svar

Andletet til far min stira alltid mot meg
frå spegelen
det skeive fliret og bekymringsrynkene
tydelegare for kvart år
på veg bort
heilt til eg slutta å dekkje han til
og eg kjende han att
som meg

Teiknar meg sjølv
ein fyrstikkmann alltid på nippet
til å ta fyr
ta form
bli til

Eg lagar ei rift i verda
her eg står og er
berre meg

Når eg kjem
i senga di
er eg ein framandkar
er eg ein annan
den eine
det eine kjønn
Du snur deg bort

Eg finst
i munnen til min elskar idet han seier
«Du tenkjer som ein mann»
og han smiler sjølv om han ikkje
likar menn slik han
likar meg og eg
smiler sjølv om eg
veit akkurat
det

Ingenting ynskte eg meg meir
enn manndomen din
og eg tok han
om natta og beheldt han
til eg skjøna at han var
alltid berre din
Og gjekk

Kvar månad er det noko
her inne som døyr
I 5 dagar ber eg
raude bind
som teikn på mi sorg