Bokelskere.no

Dagane rullar ikkje. Dei kjem ikkje som perler på ei snor, renn ikkje som sanda i timeglaset. Dei er seige og late, og ein må sjølv plukke dei og dytte dei gjennom halsen av ei natt. Og når dagane er tunge og late, og ingenting hender, og ingen får noko til å hende, då blir den siste dagen i rekkja noko å lengte etter.

Det er inga hemmeligheit at ein treng nokon til å sjå seg.

Vi har jo berre kvarandre, høyrde ho mor si kviskre ein kveld. Ja, svara han, men så har vi kvarandre òg. Dei klappa kvarandre på hendene, strauk kvarandre og smilte vemodig. Ho ligg og lyttar til stega deira og skulle ynskje det same, at ho hadde kvarandre.