Klikk på en bok for å legge inn et sitat.
Og elles måtte dei passe på at ei av dei mest framfusne jentene i Vassbygda, Kari Ulrikke Kvalheim, så vidt myndig, ikkje vann. Ho kom heilt sikkert til å be om å få dei tre initialane sine i mose.
Ein måtte ofte vente litt, til jordbæra var raude på begge sider, til ein var stor nok til å lese orange bøker, gammal nok til å skyte moskus, ein måtte vente på kjærleiken, sikkert, og på gode tankar.
Ja, det var mykje som kunne druknast i øl. Sniglar og sorger. Men om ein unge kom frå sommarferie på Vestlandet med ord som "skrømt" og "åtak" på leppene, kunne ein ikkje drukne dei i øl, verken orda eller ungane.
For å bli vedunderleg må ein først bli litt underleg.
Ein kunne dra i gardinsnora for å stenge sola ute. Til nytte det òg, men ikkje om ein gjorde det for å stenge seg sjølv inne, så ein kunne sitte der i mørkret aleine med tankane sine, uønskte og usunne tankar som kom om att og om att, om noko ein hadde gjort som ein ikkje skulle gjort, om noko ein skulle gjere som ein grudde seg til og ikkje trudde at ein ville greie, og da var det ikkje berre å reise seg og gå ut i lyset og spele fjørball, for nokre tankar var sterkare enn pepar og fajitaskrydder, nokre tankar kunne utslette gleda ved å sile badestrandsand mellom fingrane.
-[...] Dikta får deg til å gjere tankesprang. Eit godt dikt er som dette brettet framfor bukken i gymsalen ... kva heiter det, no ... det som gjer at du kan sprette over?
-Springbrett?
-Ja. Alle som les gode dikt, får slike spenstflater inni seg.
-Eg har ingen kjærast.
-Nei. Men om du les dikt, aukar sjansen for å få det.