Bokelskere.no

Det var den vakraste av alle som blei gitt til guden for å blidgjere han. Ho blei kasta på vatnet, og guden fryda seg til dei gradar at han kvart år overauste faraoen og folket hans med velsigningar. Han gjorde jorda grøderik og fekk heile riket til å blomstre. Og på underleg vis fløymde Nilen på nytt etter kvar tørketid og kom med det dyrebare slammet som farga breiddene svarte, slik at såkorn kunne kome i jorda. Ei kvinne blei ofra til elva for at den grøne grøda skulle skine i vatnet. Ei kvinne blei ofra med jubel.

Kvinnene bøyer seg for straffa og lid i det stille. Dei tørkar blodet som har pipla frå ryggane deira, frå armane og brystet. Dei går ut med bøygde hovud og skamraude i andletet. Dei går som dødsdømde, dømde til sosial død. Dei har en skam hengande over seg, ei skam som skal følgje dei for all tid. For samfunnet vårt nektar å tru at ei kvinne blir piska berre på grunn av kleda ho har på seg.