Bokelskere.no

Du tok med deg
min siste rest av kvinnelegheit
då du sprengde deg ut
i verda

Ein kvinnekropp gav eg deg
så eg kunne viske ut min eigen
Du overtok han
utan å protestere

Skulda for alt som skal hende deg
ber eg
Fridommen du gav meg
gjer akslene breiare

Draken slår med halen
i mørkret under hjartet
veks seg sterkara for kvar dag

Om ikkje lenge skal du åle deg ut
mellom låra
flerre kjøt og
brøle så øyra smeltar

Du skal suge deg fast, gripe
med bitte små klør om sprengde bryst

Og eg skal lære deg å sprute eld

Prøvde så lenge å evakuere kroppen
eit feilkonstruert byggverk
rivingklart

Søkte løyve til rekonstruksjon
bruksendring
Avslag

Ligg i kjellaren
ventar på å rase saman

Dagen snublar i sin eigen skugge
landar på ein morenerygg
av falne dagar

Natta kryp ut av augeholene
Drøymer om flukt

Gjennomsveitt vaknar eg
utan detaljar

Ingen arkeolog skal børste støvet
av mine knoklar
telje ribbein
måle hofter
stille meg ut som
kvinne

Ei dør opnar seg
der inne sit barndommen
peikar feil veg

Eg lèt att døra
for ikkje å kome i klem

Tunge lodd av løgn
med brystvorter på

Kjære lege skjer dei bort
så sanninga kan gå
skjortelaus i sommarsola

Denne vegsperringa
har kvit frakk
oppsett hår

Ho rettar pennen mot meg
kontrollerer papira
nektar utreise frå dette kjønnet