Det er i desse augeblikka, ved sida av deg, at eg misunnar orda for at dei kan gjere det vi aldri kan gjere – å fortelje alt om seg sjølve berre ved å stå stille, berre ved å vere.Tenk om eg kunne legge meg ned ved sida av deg og heile kroppen min, kvar einaste celle, strålte ut ei klar, eintydig meining, ikkje ein forfattar, men eit ord pressa ned ved sida av deg.